Targezyna jest przykładem substancji, która tworzy roztwory koloidalne w wodzie. Roztwory koloidalne charakteryzują się tym, że rozproszona substancja (fazą rozproszoną) jest w takiej postaci, że cząsteczki są na tyle małe, że nie opadają na dno, a jednocześnie są na tyle duże, że są widoczne w mikroskopie. Targezyna, będąca pochodną polimerów, doskonale nadaje się do tworzenia takich układów, co znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach, w tym w farmacji i kosmetykach, gdzie stabilizuje emulsje czy zwiększa lepkość takich produktów. W praktyce, roztwory koloidalne są wykorzystywane w technologii żywności, na przykład w produkcji napojów, gdzie poprawiają teksturę i stabilność. Zrozumienie procesów powstawania i właściwości roztworów koloidalnych jest kluczowe dla specjalistów w dziedzinie chemii i technologii materiałowej, ponieważ umożliwia opracowywanie nowych produktów oraz optymalizację procesów produkcyjnych.
Rywanol, mocznik i glukoza to substancje, które nie tworzą roztworów koloidalnych w wodzie. Rywanol jest substancją chemiczną stosowaną głównie jako środek nawilżający i emulgujący, jednak nie tworzy koloidów, lecz rozpuszcza się w wodzie, tworząc roztwory molekularne. Mocznik, będący organicznym związkiem azotowym, również rozpuszcza się w wodzie, ale nie ma zdolności do tworzenia roztworów koloidalnych, co jest związane z jego małą wielkością cząsteczek. Glukoza, będąca monosacharydem, podobnie jak mocznik, rozpuszcza się w wodzie w formie rozpuszczalnej, a nie w postaci koloidów, ponieważ jej cząsteczki są zbyt małe, aby tworzyć trwałe układy koloidalne. Często pojawiające się nieporozumienia w tym zakresie wynikają z mylenia pojęć roztworu molekularnego i roztworu koloidalnego. Kluczową różnicą jest to, że w roztworach koloidalnych cząstki są wystarczająco duże, aby wpływać na właściwości fizykochemiczne roztworu, na przykład przez rozpraszanie światła, co jest typowe dla układów koloidalnych. Uznanie różnic między tymi typami rozwiązań jest niezbędne w praktycznych zastosowaniach chemicznych oraz w przemyśle, w którym precyzja w doborze składników ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnych produktów.