Odpowiedź 0,60% jest prawidłowa, ponieważ stężenie rezorcynolu w roztworze oblicza się na podstawie stosunku masy substancji czynnej do całkowitej masy roztworu. W tym przypadku masa rezorcynolu wynosi 0,15 g, a masa całkowita roztworu wynosi 25 g. Stężenie można obliczyć jako (0,15 g / 25 g) * 100%, co daje 0,60%. Takie obliczenia są kluczowe w chemii analitycznej oraz farmaceutycznej, gdzie precyzyjne stężenie substancji czynnych wpływa na skuteczność terapii medycznych. Warto zaznaczyć, że stosowanie optymalnych stężeń substancji czynnych jest niezwykle istotne dla zapewnienia ich bezpieczeństwa oraz efektywności działania. W praktyce, znajomość tych zasad pozwala na właściwe przygotowywanie roztworów, co jest fundamentem zarówno w laboratoriach badawczych, jak i w aptekach.
Stężenie rezorcynolu w roztworze jest kluczowym parametrem w przygotowywaniu właściwych formuł farmaceutycznych. Często błędne odpowiedzi wynikają z nieprawidłowego zrozumienia zasad obliczania stężeń. Może się wydawać, że odpowiedzi takie jak 0,30% lub 0,15% są bliskie prawidłowego wyniku, jednak są one wynikiem mylnych kalkulacji lub niepełnego uwzględnienia masy całkowitej roztworu. Przykładowo, przy stężeniu 0,30%, obliczenia sugerowałyby, że masa rezorcynolu wynosiłaby 0,075 g, co nie zgadza się z podanymi danymi. Stężenie 0,15% również nie jest zgodne z rzeczywistymi wartościami, ponieważ wskazywałoby na zbyt małą ilość substancji czynnej w stosunku do całkowitej masy roztworu. Odpowiedzi takie jak 1,20% mogą być wynikiem nadmiernego założenia, że większa ilość substancji zawsze prowadzi do wyższego stężenia, co nie jest prawdą w kontekście obliczania stężenia na podstawie masy całkowitej. Kluczowe jest zrozumienie, że stężenie oblicza się jako stosunek masy substancji do masy roztworu, a nie tylko samego rozpuszczalnika. Właściwe zrozumienie tych zasad pozwala uniknąć typowych pułapek myślowych i gwarantuje przygotowanie roztworów o pożądanym stężeniu, co jest niezbędne w praktyce laboratoryjnej i przemysłowej.
