Oranż metylowy jest wskaźnikiem pH, który zmienia swój kolor w odpowiednim zakresie kwasowości, co czyni go idealnym do miareczkowania kwasu solnego za pomocą roztworu wodorotlenku sodu. W przypadku miareczkowania kwasów mocnych, takich jak kwas solny, a zasad mocnych, jak wodorotlenek sodu, oranż metylowy zmienia kolor z czerwonego na żółty wokół pH 4,4 do 6,2. To oznacza, że wskaźnik ten jest w stanie dostarczyć wyraźny sygnał końca miareczkowania, gdy roztwór przechodzi z kwasowego do obojętnego. W praktyce oznacza to, że kiedy całkowita ilość kwasu zostanie zneutralizowana przez zasadę, zmiana koloru wskaźnika sygnalizuje osiągnięcie punktu równoważnikowego. W laboratoriach chemicznych, stosowanie oranżu metylowego jest zgodne z zaleceniami standardów analitycznych, które sugerują użycie odpowiednich wskaźników dla różnych rodzajów miareczkowania, co wpływa na dokładność i powtarzalność wyników.
Wersenian disodu, mimo że jest używany w chemii analitycznej, nie jest odpowiednim wskaźnikiem dla procesu miareczkowania kwasu solnego. Jego głównym zastosowaniem jest chelatacja metali, a nie bezpośrednie wskazywanie punktu końcowego miareczkowania. Stosowanie wersenianu w kontekście miareczkowania kwasu solnego prowadzi do nieprecyzyjnych wyników, ponieważ nie zmienia on koloru w prosty sposób, co utrudnia określenie, kiedy reakcja została zakończona. Skrobia jest wskaźnikiem używanym głównie w miareczkowaniu jodometrycznym, gdzie reaguje z jodem, tworząc charakterystyczny kompleks. Zastosowanie skrobi w miareczkowaniu kwasu solnego mogłoby wprowadzić w błąd, ponieważ nie reaguje ona w sposób odpowiadający neutralizacji kwasu przez zasadę. Manganian (VII) potasu, choć jest silnym utleniaczem i bywa używany w innych rodzajach miareczkowania, nie jest odpowiedni do oznaczania końca reakcji między kwasem solnym a wodorotlenkiem sodu, ponieważ jego zmiana koloru jest związana z innymi mechanizmami redoks, a nie z bezpośrednią neutralizacją. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwego wskaźnika wynikają często z niezrozumienia specyfiki reakcji chemicznych oraz roli, jaką odgrywają wskaźniki w procesach miareczkowania.