Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
W celu oznaczenia zawartości kwasu solnego metodą miareczkowania klasycznego mianowanym roztworem wodorotlenku sodu, jako wskaźnik punktu końcowego miareczkowania stosuje się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Oranż metylowy jest wskaźnikiem pH, który zmienia swój kolor w odpowiednim zakresie kwasowości, co czyni go idealnym do miareczkowania kwasu solnego za pomocą roztworu wodorotlenku sodu. W przypadku miareczkowania kwasów mocnych, takich jak kwas solny, a zasad mocnych, jak wodorotlenek sodu, oranż metylowy zmienia kolor z czerwonego na żółty wokół pH 4,4 do 6,2. To oznacza, że wskaźnik ten jest w stanie dostarczyć wyraźny sygnał końca miareczkowania, gdy roztwór przechodzi z kwasowego do obojętnego. W praktyce oznacza to, że kiedy całkowita ilość kwasu zostanie zneutralizowana przez zasadę, zmiana koloru wskaźnika sygnalizuje osiągnięcie punktu równoważnikowego. W laboratoriach chemicznych, stosowanie oranżu metylowego jest zgodne z zaleceniami standardów analitycznych, które sugerują użycie odpowiednich wskaźników dla różnych rodzajów miareczkowania, co wpływa na dokładność i powtarzalność wyników.
Wersenian disodu, mimo że jest używany w chemii analitycznej, nie jest odpowiednim wskaźnikiem dla procesu miareczkowania kwasu solnego. Jego głównym zastosowaniem jest chelatacja metali, a nie bezpośrednie wskazywanie punktu końcowego miareczkowania. Stosowanie wersenianu w kontekście miareczkowania kwasu solnego prowadzi do nieprecyzyjnych wyników, ponieważ nie zmienia on koloru w prosty sposób, co utrudnia określenie, kiedy reakcja została zakończona. Skrobia jest wskaźnikiem używanym głównie w miareczkowaniu jodometrycznym, gdzie reaguje z jodem, tworząc charakterystyczny kompleks. Zastosowanie skrobi w miareczkowaniu kwasu solnego mogłoby wprowadzić w błąd, ponieważ nie reaguje ona w sposób odpowiadający neutralizacji kwasu przez zasadę. Manganian (VII) potasu, choć jest silnym utleniaczem i bywa używany w innych rodzajach miareczkowania, nie jest odpowiedni do oznaczania końca reakcji między kwasem solnym a wodorotlenkiem sodu, ponieważ jego zmiana koloru jest związana z innymi mechanizmami redoks, a nie z bezpośrednią neutralizacją. Typowe błędy myślowe prowadzące do wyboru niewłaściwego wskaźnika wynikają często z niezrozumienia specyfiki reakcji chemicznych oraz roli, jaką odgrywają wskaźniki w procesach miareczkowania.