Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
W celu poprawy niezgodności występującej w leku recepturowym o podanym składzie należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na zastosowanie rozdzielenia składników na dwa leki recepturowe jest poprawna, ponieważ w przypadku interakcji między jodkiem potasu a fosforanem kodeiny, istnieje ryzyko wytrącenia osadu, co może negatywnie wpłynąć na skuteczność leku oraz jego bezpieczeństwo. Podczas przygotowywania leków recepturowych kluczowe jest unikanie niezgodności chemicznych, które mogą prowadzić do niepożądanych reakcji. W praktyce stosuje się tę metodę, aby zapewnić pacjentowi lepszą jakość terapii, a także zwiększyć stabilność leków. Wydanie jodku potasu w postaci roztworu oraz kodeiny fosforanu w postaci proszków dzielonych jest zgodne z zasadami farmakoterapii, które wskazują na konieczność minimalizacji ryzyka interakcji między składnikami. Tego rodzaju podejście jest nie tylko zgodne z zasadami Dobrej Praktyki Wytwarzania (GMP), ale także zapewnia optymalizację skuteczności terapeutycznej.
Rozważając inne odpowiedzi, warto zwrócić uwagę na nieprawidłowe koncepcje dotyczące przygotowania leku recepturowego. Zamiana wody na 2% roztwór Methylcellulosi nie rozwiązuje problemu niezgodności chemicznej, ponieważ zmiana medium rozpuszczającego nie wyeliminuje ryzyka reakcji między jodkiem potasu a fosforanem kodeiny, które może prowadzić do wytrącania się osadu. Ponadto, oznaczenie "przed użyciem zmieszać" na etykiecie również nie jest wystarczającym rozwiązaniem, ponieważ nie zapobiega to reakcji chemicznej, a jedynie instruuje pacjenta o konieczności mieszania, co może zwiększyć ryzyko wystąpienia niepożądanych efektów. Wymiana jodku potasu na jod również jest niewłaściwą sugestią, ponieważ jod i jodek potasu mają różne właściwości chemiczne i nie można ich stosować zamiennie bez konsekwencji dla skuteczności leku. Kluczowym błędem myślowym w tych odpowiedziach jest niedostrzeganie fundamentalnych zasad chemii farmaceutycznej, które podkreślają znaczenie unikania interakcji chemicznych i właściwego dobierania postaci leku. Zastosowanie odpowiednich form farmaceutycznych, takich jak proszki dzielone i roztwory, jest kluczowe dla zachowania stabilności i skuteczności leku, co jest niezbędne w praktyce farmaceutycznej.
