Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
W celu sporządzenia lege artis maści, zgodnie z zamieszczoną receptą, należy
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź polegająca na zamianie wazeliny białej na eucerynę jest prawidłowa, ponieważ euceryna jest podłożem hydrofilowym o wysokiej liczbie wodnej, co umożliwia związanie wody w maści. Wazelina biała, będąca podłożem hydrofobowym, nie ma zdolności do wchłaniania roztworów wodnych, co czyni ją nieodpowiednią w przypadku receptur zawierających substancje aktywne w postaci roztworów wodnych, takie jak 3% roztwór kwasu borowego. Euceryna, o liczbie wodnej wynoszącej 300, jest w stanie efektywnie związać wodę, co jest kluczowe dla uzyskania stabilnej formulacji maści. W praktyce, jeśli zastosujesz eucerynę w przepisach farmaceutycznych, zapewnisz odpowiednie wchłanianie i wydajność aktywnych składników. Takie podejście jest zgodne z dobrymi praktykami w farmacji, co przekłada się na skuteczność terapeutyczną leku.
Zamiana wazeliny białej na wazelinę żółtą jest niewłaściwa, ponieważ wazelina żółta i biała mają podobne właściwości jako podłoża hydrofobowe, co oznacza, że nie będą w stanie związać roztworu wodnego, takiego jak 3% roztwór kwasu borowego. Tlenek cynku nie powinien być zawieszany w etanolu 96%, ponieważ etanol nie jest odpowiednim medium dla tlenku cynku w kontekście tworzenia maści. Tego typu pomyłki mogą wynikać z niepełnego zrozumienia właściwości chemicznych poszczególnych substancji oraz ich interakcji w formułacjach. Przykładowo, olej rycynowy dodany do wazeliny białej nie sprawi, że maść stanie się bardziej hydrofilowa, a wręcz może zredukować jej zdolność do wchłaniania wody. W praktyce farmaceutycznej kluczowe jest zrozumienie, jakie podłoża i dodatki są odpowiednie dla różnych formulacji, aby zapewnić ich skuteczność i stabilność. Nieprzemyślane zamiany składników mogą prowadzić do nieskutecznych lub wręcz szkodliwych preparatów, co jest sprzeczne z zasadami dobrej praktyki w farmacji.
