Kwalifikacja: MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece

Wybór preparatów ubogoresztkowych, bogatych w błonnik lub wysokoelektrolitowych w kontekście zapobiegania powikłaniom po antybiotykoterapii jest niewłaściwy z kilku powodów. Preparaty ubogoresztkowe są często zalecane w przypadku zaburzeń trawienia lub po zabiegach chirurgicznych, a ich zastosowanie podczas terapii antybiotykowej może prowadzić do niedoboru składników odżywczych, co jest szczególnie niekorzystne dla pacjentów. Z drugiej strony, dieta bogata w błonnik może zwiększać perystaltykę jelit, co w połączeniu z działaniem antybiotyków może prowadzić do biegunek lub dyskomfortu żołądkowego. Co więcej, błonnik, będąc substancją fermentującą, może również oddziaływać na działanie probiotyków, osłabiając ich skuteczność. W przypadku preparatów wysokoelektrolitowych, ich rola koncentruje się głównie na nawodnieniu i uzupełnieniu elektrolitów w sytuacjach odwodnienia, na przykład przy biegunce, lecz nie adresuje problemów związanych z zaburzeniem mikroflory jelitowej, które są kluczowe podczas antybiotykoterapii. Użycie tych trzech typów preparatów może prowadzić do mylnych przekonań o ich skuteczności w zapobieganiu powikłaniom po antybiotykach, jednak nie mają one potwierdzonego pozytywnego wpływu na odbudowę flory bakteryjnej, co jest istotnym elementem procesu leczenia.