Odpowiedź wskazująca na nitroglicerynę i żeńskie hormony płciowe jako substancje stosowane w formie systemu TTS (transdermalnego systemu terapeutycznego) oraz maści jest poprawna. Nitrogliceryna jest stosowana w terapii choroby wieńcowej i bólu wieńcowego, dostarczana w postaci plastrów skórnych, co umożliwia długotrwałe uwalnianie leku do organizmu. Dzięki tej formie podania, pacjenci mogą unikać częstych dawek doustnych, co jest wygodne i zwiększa adherencję do terapii. Z kolei żeńskie hormony płciowe, takie jak estrogeny, są często stosowane w formie maści lub żeli, aby łagodzić objawy menopauzy lub w ramach terapii hormonalnej dla kobiet po usunięciu jajników. W kontekście dobrych praktyk, zastosowanie transdermalnych systemów terapeutycznych jest zgodne z aktualnymi wytycznymi i badaniami, które podkreślają ich skuteczność oraz bezpieczeństwo, eliminując problemy związane z pierwszym przejściem przez wątrobę, które występuje w przypadku podania doustnego.
Izodinitrat sorbitolu, fentanyl, antybiotyki i lidokaina oraz papaweryna i nikotyna nie są powszechnie stosowane w formie systemów TTS lub w postaci maści. Izodinitrat sorbitolu, będący lekiem rozszerzającym naczynia, nie jest dostępny w formie plastrów, a jego podanie doustne wiąże się z koniecznością częstych dawek. Fentanyl, mimo że jest stosowany w formie transdermalnych systemów terapeutycznych, nie jest maścią, lecz plastrami. Antybiotyki, takie jak penicylina, w większości przypadków nie mają zastosowania w formie transdermalnej, ponieważ ich skuteczność wymaga innych form podania, a lidokaina jest używana głównie w anestezji miejscowej, a nie w formie maści do stosowania ogólnego. Papaweryna, stosowana w terapii skurczów mięśni gładkich, również nie jest dostępna w systemie TTS, co ogranicza jej praktyczne zastosowanie. Nikotyna, będąca substancją uzależniającą, jest dostępna w formach transdermalnych do rzucania palenia, ale nie jest stosowana w celach terapeutycznych jako hormon czy środek do leczenia chorób, co podkreśla znaczenie dokładnego rozumienia zastosowań farmakologicznych. Błędem jest także myślenie, że wszystkie leki mogą być podawane w każdej formie, co nie bierze pod uwagę różnic w farmakokinetyce i farmakodynamice poszczególnych substancji.