Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
W maściach o podłożu hydrofilowym jako substancję konserwującą stosuje się
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Hydroksybenzoesan metylu, znany również jako metyloparaben, jest powszechnie stosowanym konserwantem w maściach o podłożu hydrofilowym, ponieważ skutecznie zapobiega rozwojowi mikroorganizmów. Działa jako inhibitor wzrostu bakterii i grzybów, co jest kluczowe dla zapewnienia stabilności i bezpieczeństwa produktów farmaceutycznych. Przykładem zastosowania hydroksybenzoesanu metylu jest jego obecność w różnych formulacjach kosmetycznych oraz w lekach stosowanych na skórę, gdzie jego właściwości konserwujące wpływają na zwiększenie trwałości preparatów. Zgodnie z normami oraz wytycznymi, takimi jak te opracowane przez Europejską Agencję Leków (EMA) czy Amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA), stosowanie konserwantów, takich jak hydroksybenzoesan metylu, w odpowiednich stężeniach jest niezbędne dla zachowania jakości produktów. Hydroksybenzoesan metylu jest także preferowany ze względu na swoje niskie ryzyko alergiczne oraz dobre profil bezpieczeństwa, co czyni go odpowiednim wyborem w wielu formulacjach farmaceutycznych.
Laurylosiarczan sodu to związek stosowany głównie jako środek powierzchniowo czynny i emulgator, a nie jako substancja konserwująca. Chociaż może pomóc w stabilizacji emulsji w niektórych produktach, jego główną funkcją jest zwiększenie rozpuszczalności składników oraz poprawienie właściwości pianotwórczych. W kontekście zastosowania w maściach hydrofilowych, jego właściwości mogą prowadzić do podrażnień skóry, co jest niepożądane, szczególnie w produktach przeznaczonych do pielęgnacji. Glikol propylenowy jest humektantem, który zatrzymuje wilgoć, ale nie ma właściwości konserwujących, co czyni go niewłaściwym wyborem do długoterminowej stabilizacji produktów. Z kolei alkohol cetostearylowy jest emulgatorem, który stabilizuje emulsje, ale nie działa jako konserwant. Użytkownicy mogą błędnie sądzić, że wszystkie te substancje mogą pełnić funkcje konserwujące, co jest mylnym przekonaniem. W rzeczywistości ich zastosowanie jest ograniczone do konkretnych ról technologicznych, a nie do zabezpieczania produktów przed mikrobiologicznym zepsuciem. Dlatego tak istotne jest, aby w procesie formułowania maści stosować odpowiednie substancje, które nie tylko spełniają rolę emulgatorów lub humektantów, ale również skutecznie zapobiegają kontaminacji, co jest kluczowe dla zachowania jakości preparatów farmaceutycznych.