Poprawna odpowiedź wynika z właściwego zastosowania proporcji w obliczeniach dotyczących dawkowania kodeiny fosforanu. Maksymalna dawka dobowa dla dziecka wynosi 0,042 g, a lek podawany jest trzy razy dziennie, co daje łącznie 18,0 g leku na dobę. Aby ustalić, ile kodeiny fosforanu znajduje się w 100,0 g leku, musimy obliczyć proporcję: z 18,0 g leku wynika, że w tym leku znajduje się 0,042 g kodeiny. Stąd, stosując proporcję, możemy obliczyć, że w 100 g leku musi być 0,233 g kodeiny fosforanu. W praktyce, znajomość takich obliczeń jest kluczowa w farmakologii oraz w praktyce klinicznej, szczególnie w pediatrii, gdzie dawkowanie musi być ściśle precyzyjne. Właściwe obliczenia nie tylko minimalizują ryzyko przedawkowania, ale także zapewniają skuteczność terapii. W związku z tym, postępowanie zgodnie z wytycznymi dotyczącymi maksymalnych dawek jest fundamentalne dla bezpieczeństwa pacjentów.
Wybór błędnych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zasad dawkowania leków oraz nieprawidłowych obliczeń. Odpowiedzi wskazujące na 0,350 g, 0,021 g oraz 0,042 g nie uwzględniają istotnych zależności między maksymalnymi dawkami a całkowitą ilością leku. Na przykład, 0,042 g to maksymalna dawka dobowa, a nie dawka, którą należy podać w jednej aplikacji. Takie zrozumienie może prowadzić do nieświadomego przedawkowania. Kolejnym typowym błędem jest pominięcie istotnych informacji o tym, jak często lek jest podawany. Przy podawaniu leku trzy razy dziennie, należy zrozumieć, że maksymalna dobowa dawka powinna być rozłożona na każdą dawkę, co w praktyce oznacza, że pojedyncza dawka nie może przekraczać 0,021 g. Nie uwzględniając całkowitej objętości leku, łatwo jest dojść do błędnych wniosków o ilości substancji czynnej. Zrozumienie mechanizmu działania i dawkowania leków jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności terapii, zwłaszcza w kontekście pediatrycznym, gdzie dawkowanie musi być bardzo precyzyjne z uwagi na różnice w metabolizmie i wrażliwości na leki dzieci w porównaniu do dorosłych.
