Odpowiedź 100 części odwaru jest poprawna, ponieważ w przypadku surowców roślinnych o silnym działaniu, standardowe proporcje wytwarzania naparów i odwarów są ściśle określone, aby zapewnić bezpieczeństwo i skuteczność leczenia. W przypadku surowców roślinnych, które wykazują silne działanie terapeutyczne, stosuje się zazwyczaj znacznie większe ilości wody w stosunku do części surowca. Przyjmuje się, że 1 część surowca roślinnego wymaga 100 części wody, co pozwala na właściwe ekstraktowanie substancji czynnych, jednocześnie minimalizując ryzyko działań niepożądanych. Przykładem może być przygotowanie odwaru z kory wierzby, która zawiera salicylany – związki czynne o działaniu przeciwbólowym. W odpowiednich proporcjach możliwe jest uzyskanie skutecznego preparatu, który można stosować w terapiach przeciwbólowych. Takie podejście jest zgodne z wytycznymi dotyczącymi przygotowywania leków roślinnych, co zapewnia ich efektywność oraz bezpieczeństwo dla pacjenta.
Wybór innych proporcji, takich jak 20, 10 lub 50 części odwaru, wynika często z niepełnego zrozumienia zasady działania surowców roślinnych o silnym działaniu. Wiele osób może sądzić, że mniejsze stężenie substancji czynnych w odwarze może być bardziej bezpieczne, jednak w rzeczywistości może to prowadzić do nieefektywności terapeutycznej. W przypadku surowców o silnym działaniu, takich jak korzeń żeń-szenia czy liście miłorzębu japońskiego, zastosowanie zbyt małej ilości wody może skutkować niedostatecznym uwolnieniem kluczowych składników aktywnych. To z kolei może prowadzić do frustracji pacjentów, którzy nie odczuwają oczekiwanych efektów terapeutycznych. Ponadto, w kontekście standardów i dobrych praktyk w medycynie roślinnej, istotne jest, aby stosować się do uznanych proporcji, które bazują na tradycyjnych metodach wytwarzania preparatów roślinnych. Niezrozumienie tych zasad często prowadzi do błędnych wniosków i niemożności prawidłowego zastosowania roślinnych środków leczniczych. Efektywność leków roślinnych jest ściśle związana z ich przygotowaniem, stąd kluczowe jest trzymanie się sprawdzonych proporcji, aby zapewnić pacjentom optymalną dawkę substancji czynnych.