Kwalifikacja:
MED.09 - Sporządzanie i wytwarzanie produktów leczniczych oraz prowadzenie obrotu produktami leczniczymi, wyrobami medycznymi, suplementami diety i środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz innymi produktami dopuszczonymi do obrotu w aptece
Zjawisko adsorpcji przez substancje o dużej powierzchni właściwej występuje w przypadku łączenia
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kwas acetylosalicylowy, znany również jako aspiryna, wykazuje różne mechanizmy działania, w tym działanie przeciwzapalne i przeciwbólowe. Jednak w kontekście zjawiska adsorpcji, to węgiel leczniczy (aktywny) z chlorowodorkiem papaweryny stanowi właściwe połączenie. Węgiel aktywny, dzięki swojej dużej powierzchni właściwej, posiada zdolność do adsorpcji różnych substancji chemicznych, co czyni go niezwykle skutecznym w oczyszczaniu i detoksykacji organizmu. Chlorowodorek papaweryny, który jest lekiem rozkurczowym, może być adsorbowany przez węgiel, co wpływa na jego biodostępność oraz skuteczność terapeutyczną w leczeniu stanów takich jak skurcze mięśni gładkich. Zjawisko to jest szeroko wykorzystywane w farmakologii oraz medycynie ratunkowej, gdzie stosuje się węgiel aktywny do neutralizacji toksycznych substancji, poprawiając w ten sposób bezpieczeństwo pacjentów. Dobre praktyki w farmacji uwzględniają zastosowanie takich połączeń w terapiach detoksykacyjnych oraz w przypadku zatruć, co potwierdza znaczenie adsorpcji jako kluczowego zjawiska w chemii i medycynie.
Kwas acetylosalicylowy z metenaminą nie tworzy skutecznego połączenia, ponieważ brak jest mechanizmu adsorpcji, który byłby związany z tymi substancjami. Metenamina, znana ze swojego działania przeciwbakteryjnego, nie wykazuje takiej interakcji z kwasem acetylosalicylowym. W kontekście adsorpcji, kluczową rolę odgrywa powierzchnia właściwa substancji, a połączenie to nie wykorzystuje tej właściwości w sposób efektywny. Proteinian srebra z chlorkiem sodu również nie stanowi odpowiedniego przykładu. Chociaż oba związki mają znaczenie w medycynie, nie prowadzą one do zjawiska adsorpcji w sensie, o którym mówimy. Proteinian srebra jest stosowany w terapii jako środek antybakteryjny, ale jego interakcja z chlorkiem sodu nie aktywuje mechanizmów adsorpcyjnych. Z kolei targezyna z siarczanem cynku to kolejne połączenie, które nie ma podstaw do zaistnienia w kontekście adsorpcji. W rzeczywistości, targezyna to substancja stosowana w leczeniu niektórych chorób, ale jej interakcje z siarczanem cynku nie zachodzą w ramach zjawiska adsorpcji. A więc, błędne wnioski płyną z niepełnego zrozumienia mechanizmów chemicznych oraz ich praktycznych zastosowań w farmacji, co prowadzi do wyboru niewłaściwych kombinacji substancji w kontekście adsorpcji.