Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

W lustrzankach cyfrowych często spotyka się nieporozumienia dotyczące roli poszczególnych elementów układu optycznego, zwłaszcza jeśli chodzi o sposób, w jaki obraz jest prezentowany użytkownikowi w wizjerze. Lustro półprzepuszczalne to raczej domena technologii takich jak aparaty SLT Sony albo zaawansowane układy autofokusa, gdzie chodzi o rozdzielenie światła między matrycę a czujniki AF, a nie o odwracanie obrazu. To lustro standardowo tylko przekierowuje światło do matówki, na której obraz wciąż jest do góry nogami – nie „prostuje” go. Matówka z kolei pełni funkcję powierzchni, na której wyświetlany jest obraz rzucony przez obiektyw, by można było ocenić ostrość i kompozycję, ale sama w sobie nie zmienia orientacji obrazu. To raczej taki ekran pomocniczy, bardzo ważny, ale nie mający wpływu na odwracanie pionowe. Wizjer natomiast, choć jest miejscem, przez które patrzymy, nie koryguje orientacji obrazu – pokazuje tylko to, co już zostało przetworzone przez wcześniejsze elementy, czyli lustro, matówkę i pryzmat. Z mojego doświadczenia wynika, że często myli się funkcje tych części, bo sąsiadują ze sobą w torze optycznym, ale za odwracanie obrazu pionowo odpowiada wyłącznie pryzmat pentagonalny (lub w tańszych modelach tzw. układ luster pentagonalnych). Warto pamiętać, że dobra znajomość budowy wizjera pozwala nie tylko lepiej zrozumieć technikę fotografowania, ale i szybciej diagnozować potencjalne problemy z obrazem w wizjerze. W praktyce tylko pryzmat pentagonalny daje pełny komfort użytkowania, odwracając obraz do naturalnej postaci – to kluczowy standard od dziesięcioleci, nie tylko w cyfrówkach, ale i analogach.