Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

W technice low key chodzi o to, żeby uzyskać zdjęcie z przewagą ciemnych tonów i mocnymi kontrastami, a samo tło odgrywa w tym ogromną rolę. Wybierając tło białe, żółte czy zielone, nie jesteśmy w stanie uzyskać pożądanego efektu głębokiej czerni otaczającej modela – wręcz przeciwnie, takie tła będą odbijały światło i rozjaśniały całą scenę, czasem wręcz niwelując sens tej techniki. Z mojego doświadczenia wynika, że właśnie przez błędne przekonanie, iż tło może być dowolne, wiele osób uzyskuje zdjęcia bardziej przypominające high key albo klasyczne portrety studyjne, gdzie tło nie jest aż tak istotne dla nastroju kadru. Białe tło praktycznie całkowicie wyklucza uzyskanie efektu low key, bo przy najmniejszym oświetleniu staje się dominującym elementem i wprowadza niepotrzebną jasność. Żółte tło, chociaż cieplejsze, podobnie odbija światło i przeszkadza w budowaniu mrocznego klimatu, a do tego wprowadza nienaturalne zafarby kolorystyczne, które ciężko potem wyeliminować. Zielone tło natomiast jest typowym tzw. green screenem, stosowanym w filmie do wycinania postaci, a nie do kreowania nastroju – przy low key zupełnie się nie sprawdza, bo absorbuje i odbija światło w nieregularny sposób, przez co trudno uzyskać głębie cieni. Myślenie, że kolorowe tło 'ożywi' portret, to częsty błąd – tymczasem w low key chodzi o minimalizm i skupienie na świetle modelującym twarz czy ciało. To tło właśnie powinno zniknąć, a nie być widoczne. Dlatego wybierając inne niż czarne tło, tracimy kontrolę nad światłem i całym klimatem zdjęcia, a efekt końcowy nie będzie zgodny z założeniami tej techniki.