Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wybierając takie ustawienia jak f/1.2, ISO 1400 i czas naświetlania 30 sekund, można łatwo się pomylić, jeśli nie rozumie się do końca zależności między parametrami ekspozycji a ilością światła zastanego. Wielu początkujących sądzi, że o świcie, po południu czy nawet w południe trzeba korzystać z wysokiej czułości ISO i szeroko otwartej przysłony – być może z obawy, że światła będzie za mało, albo z chęci uzyskania głębi ostrości czy efektów bokeh. Jednak w praktyce, gdy światła jest dużo (a tak jest zarówno w południe, jak i po południu czy nawet o świcie, choć wtedy jest go nieco mniej), takie parametry prowadzą do prześwietlenia zdjęcia – obraz będzie zbyt jasny, wręcz biały, bez szczegółów. Branżowe standardy mówią jasno: przy dziennym świetle zazwyczaj używa się niższych czułości ISO (100-400), znacznie wyższych wartości przysłony (np. f/8, f/11 – by uzyskać większą głębię ostrości), a czas naświetlania skraca się często do ułamków sekundy. Wysoka czułość ISO i bardzo szeroka przysłona to rozwiązania typowe dla bardzo trudnych warunków oświetleniowych, jak zdjęcia w głębokiej nocy, fotografowanie gwiazd, zorzy polarnej czy nocnych krajobrazów miejskich. Częsty błąd to myślenie, że każda scena wymaga jasnego obiektywu i wysokiego ISO – tymczasem kluczem jest dostosowanie ustawień do ilości światła. Z mojego doświadczenia, przy jasnym świetle dziennym nawet neutralne filtry szare bywają niezbędne, by móc wydłużyć czas naświetlania bez prześwietleń. Dlatego tak ważne jest rozumienie, jak działają te trzy parametry wspólnie i dlaczego tylko w nocy, gdy światła jest bardzo mało, ma to sens. Inaczej zdjęcie będzie nie do odratowania, a efekt końcowy rozczaruje każdego fotografa.