Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

W pytaniu chodziło o rodzaj oświetlenia wykorzystanego podczas wykonywania zdjęcia, a nie o kierunek czy sposób jego użycia. Oświetlenie tylne, boczne czy konturowe to określenia odnoszące się do kierunku padania światła względem fotografowanego obiektu, co jest zupełnie inną kwestią niż źródło światła. Częstym błędem jest mylenie tych pojęć, zwłaszcza gdy na zdjęciu widzimy różnorodne światła i silne kontrasty. W tej konkretnej fotografii nie znajdziemy typowego oświetlenia tylnego, bo światło nie pada zza głównego motywu tworząc charakterystyczną poświatę czy obrys. Również oświetlenie boczne nie dominuje – światła neonów i lamp są rozproszone i nie nadają scenie typowego bocznego modelowania światłem. Oświetlenie konturowe to jeszcze inna historia, bo wymaga bardzo precyzyjnego ustawienia światła tak, by wyodrębnić kształt obiektu poprzez jasny kontur na ciemnym tle, a tutaj mamy raczej równomierne, wielokierunkowe światło tworzone przez neonowe napisy i miejskie oświetlenie. Najważniejszy błąd myślowy polega na skupieniu się na kierunku światła zamiast na jego źródle. W praktycznej fotografii miejskiej, nocnej albo reportażowej, bardzo rzadko ustawia się własne światła – korzysta się z tego, co jest dostępne, bo liczy się klimat, autentyczność i szybkość działania. Prawidłowe rozpoznanie światła zastanego jest bardzo istotne, bo determinuje wybór parametrów: ISO, czasu naświetlania czy przysłony. Warto zapamiętać: zastane światło to po prostu to, które już istnieje w danej scenie i z którego fotograf korzysta bez sztucznej ingerencji.