Wybór szerokokątnego obiektywu do fotografii architektury jest kluczowy, gdyż pozwala na uchwycenie szerszej perspektywy bez konieczności oddalania się od obiektu. Dzięki temu można zarejestrować całość budynku, co jest niezwykle istotne w przypadku wysokich lub rozległych struktur. Szerokokątne obiektywy charakteryzują się ogniskową zazwyczaj wynoszącą poniżej 35 mm, co daje możliwość uchwycenia dużej ilości detali w kadrze. Przykładowo, podczas fotografowania znanych zabytków, takich jak katedry czy pałace, szerokokątny obiektyw umożliwia także uchwycenie otoczenia, co wzbogaca kompozycję zdjęcia. Ponadto, obiektywy te pomagają zminimalizować zniekształcenia perspektywiczne, zwłaszcza przy użyciu techniki tzw. „na poziomie oczu”. Dzięki temu, zdjęcia architektury są nie tylko estetyczne, ale także wiernie oddają rzeczywiste proporcje budynków.
Wybór standardowego obiektywu do fotografii architektury może prowadzić do wielu problemów. Standardowe obiektywy, zwykle o ogniskowej 50 mm, mają zbyt wąski kąt widzenia, co ogranicza możliwości uchwycenia pełnej sylwetki budynku z bliskiej odległości. Przy fotografowaniu wysokich budynków, standardowy obiektyw może wymusić na fotografującym oddalanie się od obiektu, co nie zawsze jest możliwe w miastach. Użycie obiektywu makro również nie jest właściwym rozwiązaniem, ponieważ jego głównym przeznaczeniem jest uchwycenie drobnych detali, takich jak faktura materiałów, a nie całych struktur budowlanych. Z drugiej strony, obiektywy fotogrametryczne, choć mają swoje zastosowanie w inżynierii i pomiarach, nie są przeznaczone do artystycznej fotografii architektury. Osoby, które wybierają te obiektywy, często mylą ich funkcje, co prowadzi do nieefektywnego wykorzystania sprzętu i nieadekwatnych kompozycji. Zrozumienie właściwych charakterystyk obiektywów i ich zastosowań w kontekście fotografii architektury jest kluczowe dla uzyskania satysfakcjonujących rezultatów.