Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wybór wyższych wartości ISO, takich jak 800, 1400 czy 1600, często wynika z błędnego przekonania, że zwiększenie czułości matrycy zawsze pomaga uzyskać jaśniejsze zdjęcie w trudnych warunkach oświetleniowych. Jednak w fotografii studyjnej z użyciem lamp błyskowych nie mamy do czynienia z niedostatkiem światła – wręcz przeciwnie, światło jest kontrolowane i intensywne, więc podnoszenie ISO nie tylko jest zbędne, ale wręcz niezalecane. Często spotykam się z opinią, że wysoka czułość ułatwia pracę, ale niestety prowadzi to do powstawania niepożądanych szumów cyfrowych, spadku szczegółowości zdjęcia i utraty naturalnych barw. W praktyce branżowej i zgodnie z zasadami fotografii studyjnej, priorytetem jest uzyskanie maksymalnie czystego, ostrego obrazu – podbijanie ISO do 800 czy wyżej jest całkowicie niepotrzebne. Warto dodać, że wielu początkujących myli standardy fotografii reportażowej, gdzie czasem trzeba ratować się wysokim ISO przez słabe światło zastane, z warunkami studyjnymi, gdzie światło jest pod pełną kontrolą. W studiu zawsze zaczynamy od najniższych sensownych wartości – zwykle ISO 100 lub 200 – i dostosowujemy moc lamp oraz ustawienia przysłony. Wyższe ISO w takich warunkach to, mówiąc wprost, niepotrzebne komplikowanie sobie życia i pogarszanie jakości zdjęcia. Dlatego też, zarówno praktyka zawodowa, jak i typowe zalecenia producentów sprzętu fotograficznego mówią jasno: jeśli masz do dyspozycji lampy błyskowe, trzymaj czułość matrycy nisko, a efekty będą zdecydowanie lepsze.