Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wybór narzędzi takich jak lasso, gąbka czy różdżka często wynika z mylnego skojarzenia ich podstawowych funkcji z procesem rekonstrukcji obrazu w Photoshopie. Lasso jest narzędziem selekcji – świetnie nadaje się do ręcznego zaznaczania nieregularnych kształtów, ale nie służy do naprawiania ani uzupełniania braków. Moim zdaniem warto pamiętać, że samo zaznaczenie fragmentu nie naprawi obrazu – to dopiero pierwszy krok, który potem wymaga użycia narzędzi retuszerskich. Z kolei gąbka to typowy przykład narzędzia do modyfikowania nasycenia kolorów – zwiększa lub zmniejsza intensywność barw, ale nijak nie radzi sobie z rekonstrukcją struktury obrazu czy kopiowaniem fragmentów. Tutaj łatwo pomylić funkcje, bo czasem przy dużych zniszczeniach ludzie chcą "podciągnąć" kolory, ale to nie rozwiązuje problemu ubytków. Różdżka natomiast to narzędzie do automatycznego zaznaczania pikseli o podobnej barwie – jest szybka przy wyborze jednolitych obszarów, lecz zupełnie nie jest przeznaczona do odtwarzania brakujących miejsc. Typowym błędem jest myślenie, że samo zaznaczenie lub zmiana koloru pozwoli naprawić zdjęcie – w praktyce naprawa strukturalna wymaga kopiowania odpowiednich fragmentów i dokładnego dopasowania ich do kontekstu, co umożliwia właśnie stempel. W codziennej pracy graficznej można spotkać się z pokusą, by pójść na skróty, ale profesjonalne standardy zawsze kładą nacisk na precyzyjne i świadome użycie narzędzi, które rzeczywiście są do tego przeznaczone. Właśnie dlatego wybór narzędzi nie powinien być przypadkowy, bo tylko dzięki odpowiedniemu podejściu efekty rekonstrukcji są naprawdę satysfakcjonujące i zgodne z oczekiwaniami branży.