Wybór filtra niebieskozielonego jest kluczowy w kontekście manipulowania percepcją kolorów w fotografii. Filtr ten działa na zasadzie absorbencji światła o określonej długości fali, co w przypadku żółtego obiektu, który składa się z fal świetlnych czerwonych i zielonych, prowadzi do zjawiska znanego jako 'kolorowe przesunięcie'. W efekcie, światło odbite od żółtego przedmiotu, przechodząc przez filtr niebieskozielony, traci część swojej intensywności w zakresie czerwonym, a intensywność zielonego zostaje uwydatniona, co skutkuje postrzeganiem danego obiektu jako zielonego. W praktyce, filtry o tym kolorze są powszechnie stosowane w fotografii krajobrazowej oraz portretowej, aby uzyskać bardziej nasycone i cieplejsze kolory, a także w pracy nad efektami artystycznymi. Użytkownicy korzystający z filtrów niebieskozielonych mogą również zauważyć poprawę kontrastu w sytuacjach o dużym oświetleniu słonecznym, co czyni je niezwykle użytecznymi w praktyce fotograficznej.
Wybór innych filtrów, takich jak purpurowy, szary czy czerwony, nie przyniesie oczekiwanych efektów w kontekście zmiany postrzganego koloru żółtego obiektu na zielony. Filtr purpurowy, który absorbując światło zielone, przepuszcza jedynie czerwone oraz niebieskie, nie zmienia w sposób korzystny barwy żółtego obiektu, a wręcz może doprowadzić do jego zdominowania przez cieplejsze odcienie. Z kolei filtr szary, który jest neutralny i nie wpływa na kolory, jedynie obniża ogólną jasność zdjęcia, nie prowadząc do żadnej zmiany barwy. Użycie filtra czerwonego z kolei prowadzi do wzmocnienia odcieni czerwonych i może całkowicie zniekształcić kolorystykę żółtego obiektu, który może się wydawać pomarańczowy lub nawet w szaro-czerwonej tonacji. Takie błędy w doborze filtrów wynikają często z braku zrozumienia teorii kolorów oraz zasad działania filtrów w kontekście spektroskopowym. W praktyce, zrozumienie zależności pomiędzy kolorami i filtrami jest kluczowe dla uzyskania zamierzonych efektów wizualnych podczas fotografowania.