Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Zastanawiając się nad wyborem formatu pliku do bezstratnej kompresji zdjęć, łatwo wpaść w pułapkę myślenia, że inne popularne rozszerzenia nadają się do tego celu. MP3 to format przeznaczony wyłącznie do kompresji dźwięku, nie obrazu, i jest formatem stratnym – wybierając go, w ogóle nie uzyskamy pliku graficznego. Jeśli chodzi o CDR, to jest to natywny format programu CorelDRAW, używany do przechowywania grafik wektorowych, a nie bitmap takich jak zdjęcia. W dodatku, pliki CDR nie są standardem branżowym dla przechowywania zdjęć, bo mogą być trudne do otworzenia poza Corelem, a także nie są optymalne do publikacji lub udostępniania w różnych środowiskach. PNG, choć zapewnia bezstratną kompresję i świetnie się nadaje do grafik o płaskich kolorach, ikon czy ilustracji, to jednak nie jest najlepszym wyborem do przechowywania zdjęć wysokiej jakości. PNG nie wspiera głębokiej przestrzeni barw ani zaawansowanych opcji, jak warstwy czy profile ICC, i po prostu pliki zdjęć w tym formacie potrafią być naprawdę duże, a czasem nawet niekompatybilne z niektórymi systemami druku czy edycji. Często myśli się, że PNG jest uniwersalny, ale w praktyce, przy zdjęciach, lepiej postawić na TIFF, który jest de facto branżowym standardem przy bezstratnej kompresji obrazów rastrowych. Z mojego doświadczenia wynika, że błędne wybory najczęściej wynikają ze zbyt ogólnej znajomości formatów – ludzie kojarzą PNG z jakością i brakiem strat, ale nie analizują szczegółów dotyczących pracy z kolorem czy obsługi przez profesjonalne narzędzia. Podsumowując, tylko TIFF gwarantuje pełną elastyczność, kompatybilność i najwyższą jakość, co jest kluczowe przy przygotowywaniu zdjęć do dalszej edycji lub profesjonalnej publikacji.