Format TIFF (Tagged Image File Format) jest preferowanym wyborem do przeprowadzania bezstratnej kompresji zdjęć, ponieważ zapewnia wysoką jakość obrazu bez utraty danych. TIFF obsługuje różne metody kompresji, w tym LZW, która jest algorytmem bezstratnym. Dzięki temu użytkownicy mogą zapisać obrazy w najwyższej możliwej jakości, co jest kluczowe w profesjonalnych zastosowaniach fotograficznych i graficznych, takich jak druk czy archiwizacja. Format TIFF jest szczególnie ceniony w branży wydawniczej oraz przez fotografów, którzy potrzebują zachować każdy detal swoich prac. Warto również zauważyć, że TIFF jest szeroko wspierany przez wiele programów graficznych, co czyni go bardzo uniwersalnym wyborem. Dodatkowo, TIFF pozwala na przechowywanie dodatkowych informacji o obrazie, takich jak metadane, co może być przydatne w procesie edycji i organizacji zdjęć. W praktyce, zapisując zdjęcia w formacie TIFF, użytkownik ma pewność, że jakość obrazu pozostanie nienaruszona, nawet po wielokrotnym otwieraniu i edytowaniu plików.
Wybór formatu CDR, AI czy JPEG dla bezstratnej kompresji zdjęć może prowadzić do nieporozumień dotyczących jakości obrazu i sposobów jego przechowywania. Format CDR, który jest specyficzny dla oprogramowania CorelDRAW, nie jest przeznaczony do kompresji zdjęć, a raczej do pracy z grafiką wektorową. Użycie CDR do przechowywania zdjęć jest niewłaściwe, ponieważ nie daje możliwości zachowania ich pełnej jakości. Z kolei format AI, będący natywnym formatem Adobe Illustrator, również koncentruje się na grafice wektorowej i nie jest przystosowany do bezstratnej kompresji bitmapowych obrazów. Co więcej, jego zastosowanie w kontekście zdjęć może prowadzić do błędów w interpretacji przez oprogramowanie niebędące produktami Adobe. Z kolei JPEG, mimo że jest bardzo popularnym formatem zapisu zdjęć, stosuje kompresję stratną. Oznacza to, że podczas zapisywania obrazu, pewne dane są usuwane, co skutkuje obniżeniem jakości. JPEG jest odpowiedni dla zastosowań, gdzie wielkość pliku ma kluczowe znaczenie, ale nie nadaje się do sytuacji, gdzie wymagana jest wysoka jakość, na przykład w druku czy archiwizacji. Wybierając JPEG, użytkownik może nieświadomie doprowadzić do degradacji jakości zdjęć, co w dłuższej perspektywie negatywnie wpłynie na efekty wizualne i estetyczne ich prezentacji.