Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wybór innej niż ptasia perspektywy to dość częsty błąd, zwłaszcza gdy patrzymy na zdjęcie bez głębszej analizy kąta widzenia i relacji przestrzennych. Perspektywa żabia to klasyczny motyw używany, gdy fotografujemy coś od dołu ku górze – obiekty wyglądają wtedy na większe, bardziej monumentalne. Tutaj kompletnie nie ma tego efektu, bo widzimy scenę z góry, a nie z dołu. Z mojego doświadczenia wynika, że ludzie mylą te pojęcia, bo oba są dość obrazowe, ale warto zapamiętać tę różnicę. Jeśli chodzi o perspektywy zbieżne – zarówno do jednego, jak i do dwóch punktów – to są to typowe narzędzia architektów, grafików i rysowników do oddawania głębi przestrzennej w obrazach dwuwymiarowych. Objawia się to tym, że linie równoległe na zdjęciu czy rysunku „zbiegają się” w jeden lub dwa punkty na horyzoncie, tworząc wrażenie trójwymiarowości, nawet jeśli obraz jest płaski. Na zaprezentowanej fotografii takich efektów nie ma – nie występuje żaden układ linii, które schodziłyby się do konkretnego punktu zbiegu. Typowym błędem jest kierowanie się układem gałęzi i ich rozłożeniem, ale tu chodzi faktycznie o kąt patrzenia – nie o to, jak się rozchodzą elementy. W branży fotograficznej wyraźnie rozróżnia się te typy perspektyw, każda służy innym celom i daje inne efekty wizualne. W zastosowaniach technicznych i artystycznych takie rozróżnienie jest kluczowe, ponieważ dobór perspektywy wpływa na interpretację i odbiór całego obrazu.