Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu
Największe zniekształcenie w obrazie portretowym (przy założonej stałej odległości od obiektu) można osiągnąć, używając
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Obiektyw szerokokątny to rodzaj obiektywu, który charakteryzuje się dużym kątem widzenia oraz krótką ogniskową. Przy fotografii portretowej, gdy osoba znajduje się blisko obiektywu, zastosowanie obiektywu szerokokątnego może prowadzić do zniekształcenia proporcji twarzy i ciała, co jest często niepożądane w tradycyjnych portretach. W praktyce zniekształcenia te objawiają się powiększeniem elementów znajdujących się najbliżej obiektywu, takich jak nos czy podbródek, podczas gdy odleglejsze części, jak uszy, mogą wydawać się mniejsze. To zjawisko jest szczególnie widoczne, gdy obiektyw ma ogniskową poniżej 35 mm. Użycie obiektywu szerokokątnego w portretach może być jednak ciekawym narzędziem artystycznym, kiedy celem jest uzyskanie efektu dramatycznego lub ekspresyjnego. Ważne jest, aby wiedzieć, jak umiejętnie stosować ten typ obiektywu, by osiągnąć zamierzony efekt wizualny, ale w standardowej fotografii portretowej, gdzie proporcje są kluczowe, obiektyw standardowy lub teleobiektyw często będzie lepszym wyborem.
Wybór obiektywu standardowego, teleobiektywu lub obiektywu długoogniskowego w kontekście zniekształcenia obrazu w fotografii portretowej jest nieadekwatny wobec pytania o największe zniekształcenie. Obiektyw standardowy, zazwyczaj o ogniskowej zbliżonej do 50 mm, odwzorowuje proporcje ludzkiej twarzy w sposób naturalny i jest często preferowany do portretów, gdyż nie wprowadza znaczących zniekształceń. Z kolei teleobiektywy, które mają dłuższą ogniskową, działają na zasadzie kompresji przestrzeni, co sprawia, że obiekty znajdujące się w tle wydają się bliższe. To zjawisko zmniejsza zniekształcenia, ale nie zwiększa ich, a wręcz przeciwnie, pozwala na uzyskanie bardziej naturalnych proporcji, co jest pożądane w portretach. Obiektyw długoogniskowy działa na podobnej zasadzie, a dodatkowo pozwala na wyizolowanie tematu poprzez rozmycie tła. W kontekście portretów, oba te rodzaje obiektywów stosuje się, aby uzyskać estetyczne efekty bez zniekształceń, które mogą odwrócić uwagę od samego portretu. Warto również zaznaczyć, że mylenie zniekształcenia z kompresją perspektywy prowadzi do błędnych wniosków, gdzie zamiast zrozumieć, jakie efekty daje każdy typ obiektywu, można dojść do nieodpowiednich konkluzji dotyczących ich zastosowania w praktyce fotograficznej.