Rentgenografia to technika obrazowania, która wykorzystuje promieniowanie X do uzyskiwania obrazów wnętrza obiektów lub ciał. W tej metodzie, promieniowanie X przenika przez obiekt i jest częściowo absorbowane, co prowadzi do powstania obrazu na detektorze. Rentgenografia ma szerokie zastosowanie w medycynie do diagnostyki chorób, jak również w przemyśle do inspekcji materiałów i struktur. Przykładem zastosowania rentgenografii medycznej jest wykonywanie zdjęć rentgenowskich w celu identyfikacji złamań kości lub wykrywania zmian patologicznych w tkankach. W przemyśle rentgenografia służy do wykrywania wad w materiałach, takich jak pęknięcia, wtrącenia czy korozja. Dzięki rozwojowi technologii cyfrowej, rentgenografia stała się bardziej precyzyjna i dostarcza lepszej jakości obrazów, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w diagnostyce i inspekcji materiałowej.
Makrografia, spektrografia i mikrografia to techniki, które różnią się od rentgenografii pod względem zasad działania oraz zastosowań. Makrografia koncentruje się na obrazowaniu dużych obiektów lub ich fragmentów, używając standardowego oświetlenia i optyki, co nie pozwala na penetrację materii, jak to ma miejsce w przypadku promieniowania X. W efekcie, makrografia jest przydatna w dokumentacji i analizie wyglądu powierzchni, ale nie nadaje się do obrazowania wnętrza obiektów. Spektrografia natomiast to technika analityczna, która mierzy widmo promieniowania emitowanego lub absorbowanego przez substancje. Stosuje się ją głównie w chemii i fizyce do analizy składu chemicznego, a nie do uzyskiwania obrazów struktur wewnętrznych. Mikrografia z kolei polega na obrazowaniu obiektów w mikroskali, zazwyczaj przy użyciu mikroskopów, które są zdolne do obserwacji na poziomie komórkowym lub subkomórkowym. Chociaż wszystkie te techniki mają swoje specyficzne zastosowania, ich użycie jest ograniczone w kontekście analizy strukturalnej obiektów pod wpływem promieniowania X, co jest kluczowe dla rentgenografii. Ostatecznie, mylenie tych metod z rentgenografią może prowadzić do błędnych wniosków na temat możliwości obrazowania i analizy obiektów w różnych dziedzinach nauki i przemysłu.