Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wiele osób myśli, że wystarczy przygotować plik cyfrowy do druku reklamowego w rozdzielczości typowej dla ekranów komputerowych, czyli np. 72 lub 75 ppi, bo na monitorze wszystko wygląda dobrze. To dość częsty błąd – te wartości rozdzielczości faktycznie były standardem w czasach monitorów CRT, ale zupełnie nie sprawdzają się w druku. Drukarki i maszyny poligraficzne potrzebują znacznie wyższej gęstości pikseli, żeby obraz był ostry i czytelny na papierze. Tak samo rozdzielczość 150 ppi, która czasem jest wymieniana jako kompromis, raczej nie spełnia standardów w branży reklamowej – może się sprawdzić w bardzo dużych wydrukach oglądanych z kilku metrów (np. billboardy), ale do folderu reklamowego to zdecydowanie za mało. Z kolei 600 ppi brzmi imponująco i są osoby, które myślą, że więcej oznacza zawsze lepiej, ale to już z kolei przesada – pliki stają się gigantyczne, a ludzkie oko i tak nie wyłapie różnicy przy takiej gęstości punktów na niewielkim formacie. Moim zdaniem, źródłem tych pomyłek jest brak rozróżnienia pomiędzy wymaganiami dla ekranów a drukiem oraz niewiedza na temat tego, jak duże znaczenie ma rozdzielczość dla finalnej jakości druku. Branżowym standardem – i to takim bezpiecznym, zaakceptowanym przez większość drukarni – jest właśnie 300 ppi. Ten parametr daje pewność, że wszystko będzie wyglądało profesjonalnie i nie pojawią się żadne niemiłe niespodzianki po wydrukowaniu folderu.