Pliki HDR (High Dynamic Range) są używane w sytuacjach, gdy rozpiętość tonalna motywu, czyli zakres od najciemniejszych do najjaśniejszych partii w obrazie, przekracza możliwości matrycy aparatu, czyli zakres, który jest w stanie uchwycić w jednym ujęciu. W praktyce oznacza to, że w sytuacji o dużym kontraście, jak np. widok na krajobraz z jasnym słońcem i ciemnym cieniem, standardowe zdjęcie może nie oddać detali w najjaśniejszych i najciemniejszych fragmentach. Zastosowanie techniki HDR polega na wykonaniu kilku zdjęć o różnych ustawieniach ekspozycji, a następnie ich połączeniu w jeden obraz, który efektywnie łączy detale z różnych zakresów tonalnych. Dzięki temu uzyskujemy zdjęcia, które lepiej odwzorowują rzeczywistość oraz mają bogatsze kolory i detale. W branży fotograficznej technika HDR stała się standardem w celu uzyskania lepszej jakości obrazu w trudnych warunkach oświetleniowych, co jest szczególnie przydatne w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w sytuacjach, gdzie kontrola nad światłem jest kluczowa.
Pojęcie rozpiętości tonalnej jest kluczowe w fotografii, a nieprecyzyjne rozumienie tej kwestii prowadzi do licznych nieporozumień. Użycie pliku RAW, mimo że ma swoje zalety, nie jest warunkiem koniecznym do tworzenia plików HDR. Pliki RAW oferują szerszy zakres tonalny i większą elastyczność podczas edycji, ale nie rozwiązują problemu, gdy rozpiętość tonalna motywu przewyższa możliwości matrycy. Twierdzenie, że rozpiętość tonalna motywu jest mniejsza niż ta przenoszona przez matrycę, także jest błędne, ponieważ wtedy nie byłoby potrzeby stosowania techniki HDR – standardowe zdjęcie byłoby wystarczające do uchwycenia detali. Oprócz tego, bracketing, czyli technika wykonywania serii zdjęć z różnymi ustawieniami ekspozycji, jest używane w kontekście HDR, ale nie jest jedynym podejściem. Użytkownicy często mylą pojęcia i wierzą, że bracketing jest jedynym sposobem na uzyskanie HDR, co nie jest prawdą. Warto zrozumieć, że technika HDR jest narzędziem stosowanym w odpowiednich warunkach oświetleniowych, a nie metodą niezależną od rozpiętości tonalnej motywu. Brak dostatecznej wiedzy na ten temat może prowadzić do nieefektywnego wykorzystywania narzędzi fotograficznych oraz niezadowalających efektów końcowych.