Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Często można się spotkać z przekonaniem, że do oświetlenia twarzy w studio wystarczą akcesoria takie jak wrota, tubusy czy nawet soczewka Fresnela. Jednak każde z tych narzędzi ma zupełnie inne zastosowania i nie spełni oczekiwań, jeśli zależy nam na miękkim, upiększającym świetle, jakie jest pożądane w portrecie. Wrota służą głównie do ograniczania rozprzestrzeniania się światła i precyzyjnego kształtowania jego kierunku. Stosowane są często przy efektach scenicznych lub do tworzenia ostrych plam światła, ale absolutnie nie do łagodzenia cieni na twarzy. Tubus (czyli snoot) bardzo skupia światło, tworząc punktowe, ostre oświetlenie – to dobre, gdy chcemy uzyskać dramatyczny efekt albo wyeksponować jeden fragment zdjęcia, jednak do beauty czy klasycznego portretu się po prostu nie nadaje, bo daje za twarde cienie. Soczewka Fresnela pozwala uzyskać światło przypominające reflektory teatralne – daje charakterystyczny, mocno skoncentrowany snop światła, który w portrecie raczej się nie sprawdzi, bo nie da miękkości na skórze. W praktyce początkujący często wybierają te akcesoria, bo wydają się bardziej profesjonalne lub efektowne, ale branżowe standardy są jasne: do równomiernego, atrakcyjnego oświetlenia twarzy najlepiej sprawdzają się softboxy i blendy. Dzięki nim możesz kontrolować światło, wygładzić cerę modelki, podkreślić oczy i uniknąć ostrych przejść między światłem a cieniem. W fotografii studyjnej to prawdziwe „must have”, sprawdzone w niezliczonych sesjach i zalecane przez większość instrukcji czy podręczników fotograficznych. Wybór innych akcesoriów prowadzi raczej do efektów niepożądanych w standardowej fotografii portretowej.