Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Tworząc plan zdjęciowy do techniki wysokiego klucza, nietrudno pomylić się co do roli światła i tła – zwłaszcza jeśli w praktyce częściej korzystało się z innych stylów, np. low-key czy sesji o mocnych kontrastach. Wysoki klucz polega właśnie na tym, żeby scena była zalana światłem, a tło praktycznie bezcieniowe, jasne i neutralne. Błędem jest założenie, że wystarczy jasne tło i skierowane, punktowe światło – takie ustawienie generuje ostre cienie i podkreśla wszelkie nierówności, co przeczy idei high-key. Ciemne tło, bez względu na rodzaj światła, całkowicie zmienia charakter zdjęcia – wprowadza dramatyzm i kontrast typowy raczej dla low-key, a nie dla stylu opartego na rozświetleniu. Wybierając tylko rozproszone światło, ale z ciemnym tłem, uzyskujemy efekt matowy, wręcz melancholijny, daleki od świeżości i lekkości, jakie są kluczowe w wysokim kluczu. Złe zrozumienie sposobu modyfikowania światła to bardzo częsty błąd młodych fotografów – często myśli się, że samo jasne tło wystarczy, ale światło skierowane potrafi „zabić” całą atmosferę zdjęcia. Najlepiej wyobrazić sobie reklamowe zdjęcia kosmetyków czy portrety dzieci w katalogach – tam właśnie jasne tło i światło rozproszone robią całą robotę. Gubiąc ten aspekt, łatwo uzyskać efekt przeciwny do zamierzonego. Praktyka i testowanie różnych modyfikatorów światła to podstawa – moim zdaniem warto powtórzyć eksperymenty z różnymi ustawieniami, by dobrze zrozumieć, jak światło zachowuje się na planie i jak wpływa na końcowy odbiór zdjęcia.