Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wielu początkujących fotografów ma tendencję do wybierania zbyt długiego czasu naświetlania, myśląc, że już 1/15 s albo 1/30 s pozwoli zatrzymać w kadrze szybki obiekt. Problem jest jednak taki, że przy tak długich czasach naświetlania praktycznie każdy ruch samochodu zostanie zarejestrowany jako rozmycie – matryca aparatu zbiera światło przez relatywnie długi czas, w trakcie którego obiekt pokonuje sporą odległość w kadrze. To dlatego na zdjęciach zrobionych np. na 1/30 s samochody wyglądają na zamazane lub wręcz rozciągnięte w kierunku ruchu. 1/80 s może sprawdzić się przy powolnych pojazdach albo kiedy chcemy uzyskać efekt kontrolowanego rozmycia, tzw. panning, gdzie tło jest zamazane, a samochód – w miarę ostry. Jednak jeśli celem jest typowe 'zamrożenie ruchu', zwłaszcza przy naprawdę szybkich pojazdach, to takie wartości są zdecydowanie za długie. Osobiście widziałem mnóstwo zdjęć robionych na 1/80 s podczas zawodów sportów motorowych i prawie zawsze kończy się to nieostrością. To jest bardzo częsty błąd myślowy – mylenie stabilizacji obrazu czy możliwości aparatu z fizycznymi ograniczeniami czasu otwarcia migawki. W realnych warunkach – czy to w pełnym słońcu, czy przy sztucznym oświetleniu – dobrze jest trzymać się wartości rzędu 1/500 s albo nawet krótszych, żeby mieć pewność, że zdjęcie faktycznie zatrzyma ruch w miejscu. Z mojego doświadczenia, przy wyborze zbyt długiego czasu, nawet jeśli ręka będzie stabilna, sam ruch obiektu i tak wywoła rozmycie. Dlatego kluczowe jest nie tylko poznanie teorii, ale też testowanie w praktyce, jak różne wartości wpływają na efekt końcowy. Standardy branżowe są tu jednoznaczne: do zamrażania szybkiego ruchu – krótkie czasy, najlepiej 1/500 s lub mniej. Warto o tym pamiętać na przyszłość, bo to jeden z fundamentów dobrej fotografii dynamicznej.