Aby uzyskać efekt 'zamrożenia ruchu' szybko jadącego samochodu, kluczowe jest zastosowanie krótkiego czasu naświetlania, który pozwoli na uchwycenie obiektu w ruchu bez rozmycia. Odpowiedź 1/500 s jest prawidłowa, ponieważ przy tak szybkim czasie naświetlania uzyskujemy możliwość zarejestrowania dynamicznych scen bez rozmycia, co jest istotne w fotografii sportowej czy motoryzacyjnej. W praktyce, czas naświetlania 1/500 s jest standardem w sytuacjach, gdzie ruch obiektów jest intensywny, a celem jest zminimalizowanie efektu ruchu. Na przykład, fotografując samochody na torze, użycie tak krótkiego czasu naświetlania pozwala uchwycić detale, takie jak koła w ruchu czy efekty aerodynamiczne, zachowując jednocześnie ostrość całej sceny. Zgodnie z dobrymi praktykami fotograficznymi, dążenie do uzyskania jak największej ostrości w dynamice wymaga odpowiedniego doboru czasu naświetlania, co w tym przypadku doskonale ilustruje stosowanie wartości 1/500 s.
Wybór dłuższego czasu naświetlania, jak 1/15 s, 1/30 s lub 1/80 s, prowadzi do poważnych problemów z rozmyciem obrazu, co jest szczególnie widoczne podczas rejestrowania szybko poruszających się obiektów, takich jak samochody. Czas naświetlania w przedziale od 1/15 s do 1/80 s jest zbyt długi, by uchwycić szczegóły ruchomego obiektu w ostrości. Podczas korzystania z tych ustawień, obraz staje się rozmazany, ponieważ ruch obiektu podczas naświetlania przekracza możliwości rejestracji aparatu. Typowym błędem myślowym jest przekonanie, że dłuższy czas naświetlania może w pewien sposób dodać dynamiki do zdjęcia; w rzeczywistości, skutkuje to utratą szczegółów i ostrości. Dla uzyskania efektu zamrożenia ruchu, zaleca się krótkie czasy ekspozycji, które są poparte zasadami fizyki ruchu i techniki fotograficznej. W profesjonalnej fotografii często stosuje się czasy naświetlania w zakresie od 1/250 s do 1/2000 s, w zależności od prędkości obiektu, co podkreśla znaczenie precyzyjnego doboru parametrów w sytuacjach wymagających uchwycenia szybkości i dynamiki.