Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Warto zatrzymać się na chwilę i przeanalizować poszczególne tryby pomiaru światła, bo łatwo się tu pomylić – te pojęcia często są mylone nawet przez bardziej doświadczonych fotografów. Matrycowy pomiar światła, nazywany też wielosegmentowym, polega na analizie niemal całej powierzchni kadru – aparat dzieli obraz na wiele stref, z których każda jest osobno analizowana. Dzięki temu uzyskujemy zbalansowaną ekspozycję całego zdjęcia, co sprawdza się przy fotografii krajobrazowej czy ogólnych ujęciach, gdzie nie chcemy, by pojedynczy obiekt dominował pomiar. Wielopunktowy pomiar może sugerować mierzenie światła z kilku wybranych miejsc na raz, ale w praktyce taki tryb występuje rzadko w amatorskich aparatach i nie jest tożsamy z pomiarem punktowym – tutaj aparat sumuje odczyty z różnych fragmentów kadru, co powoduje, że ekspozycja również jest uśredniona. Centralnie ważony natomiast to jeden z popularniejszych trybów – światłomierz bierze pod uwagę całą scenę, ale największą wagę przypisuje środkowi kadru (ok. 60-80% powierzchni), co jest kompromisem między pomiarem matrycowym a punktowym. To rozwiązanie stosuje się np. w fotografii portretowej, ale nie sprawdzi się tam, gdzie zależy nam na pomiarze światła z bardzo konkretnego, małego obszaru. Częsty błąd polega na uznaniu, że skoro pomiar centralnie ważony ‘koncentruje się’ na środku, to znaczy, że jest punktowy – w rzeczywistości jednak obejmuje znacznie szersze pole. Moim zdaniem dobrze jest raz na zawsze zapamiętać, że tylko pomiar punktowy obejmuje tak mały fragment jak 2–5% powierzchni kadru i jest to funkcja stworzona do bardzo wymagających sytuacji fotograficznych. Pozostałe tryby nadają się bardziej do typowych, mniej skomplikowanych scen.