Odpowiedź 150 PPI jest prawidłowa, ponieważ, aby uzyskać druk o wymiarach 10 x 15 cm przy rozdzielczości 300 dpi, należy odpowiednio obliczyć wymaganą rozdzielczość skanowania. Przykładowo, zdjęcie w formacie 20 x 30 cm to wymiary 8 x 12 cali. Przy rozdzielczości 300 dpi, dla formatu 10 x 15 cm, potrzebujemy 300 punktów na cal, co daje 300 x 4 cali = 1200 punktów w poziomie i 300 x 6 cali = 1800 punktów w pionie. Całkowita rozdzielczość dla 10 x 15 cm wynosi więc 1200 x 1800 punktów, co odpowiada 2,16 miliona pikseli. Skanując zdjęcie 20 x 30 cm (8 x 12 cali) z 150 PPI, uzyskujemy 8 x 150 = 1200 pikseli w szerokości oraz 12 x 150 = 1800 pikseli w wysokości, co idealnie odpowiada wymaganym wymiarom. W kontekście standardów branżowych, takie podejście pozwala na zachowanie wysokiej jakości obrazu oraz odpowiednią szczegółowość niezbędną w wydruku.
Wybór rozdzielczości skanowania na poziomie 75 PPI jest niewłaściwy, gdyż jest to zbyt niska wartość, aby uzyskać wystarczającą jakość druku. W przypadku druku zdjęć, szczególnie w formacie 10 x 15 cm, 75 PPI nie zapewnia wystarczającej szczegółowości. Przy takiej rozdzielczości uzyskane obrazy będą rozmyte i nieczytelne, co jest wynikiem zbyt małej liczby punktów na cal. W rzeczywistości potrzeba przynajmniej 150 PPI, aby obraz zachował odpowiednią jakość, co jest standardem w branży fotograficznej. Z kolei odpowiedź 300 PPI jest również błędna, ponieważ chociaż zapewnia dużą jakość, to skanowanie w takiej rozdzielczości jest zbędne dla formatu 10 x 15 cm, a jednocześnie generuje większe pliki bez zauważalnego przyrostu jakości. Ostatecznie 600 PPI jest również przesadzone, co prowadzi do nieefektywnego zarządzania danymi i nieproporcjonalnie dużych plików, które są trudne do przetwarzania i przechowywania. Zrozumienie optymalnej rozdzielczości do skanowania zdjęć jest kluczowe w pracy z grafiką i fotografią, aby dostosować jakość do zamierzonego zastosowania, co przekłada się na lepsze efekty wizualne oraz efektywność w procesach produkcyjnych.