Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wybieranie papieru o gramaturze 70-150g/m² do drukowania fotografii wystawowych to dość częsty błąd, szczególnie u osób, które dopiero zaczynają swoją przygodę z drukiem profesjonalnym. Takie gramatury kojarzą się bardziej z papierem do codziennego druku dokumentów czy prostych broszur, a nie z wysokiej jakości fotografią. W praktyce cienki papier bardzo łatwo się wygina, jest podatny na fałdowanie, a kolory mogą stracić głębię i intensywność. Moim zdaniem, to właśnie brak doświadczenia lub przejęcie nawyków z domowego drukowania powoduje, że ktoś uznaje takie gramatury za odpowiednie dla ekspozycji. W fotografii wystawowej liczy się przede wszystkim efekt wizualny i trwałość – cienki papier nie zapewnia ani jednego, ani drugiego. Zbyt niska gramatura prowadzi do efektu „prześwitywania” (szczególnie przy jasnych kadrach), a zdjęcia po kilku dniach ekspozycji mogą zacząć się wyginać na rogach. Co więcej, większość profesjonalnych drukarek fotograficznych wręcz wymaga stosowania grubszego papieru dla uzyskania optymalnego nasycenia i ostrości. W branży mówi się wprost: poniżej 200g/m² to materiał raczej do próbnych wydruków lub portfolio, a nie do ekspozycji na ścianie galerii. Popełnianie tego typu błędów to brak zrozumienia specyfiki medium, w którym zdjęcie ma być prezentowane. Dobre praktyki branżowe jasno wskazują, że tylko papier o wysokiej gramaturze gwarantuje nie tylko trwałość, ale też ten „efekt wow”, który przyciąga wzrok i buduje profesjonalny wizerunek fotografa.