Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

W fotografii portretowej często myli się różne rodzaje oświetlenia, szczególnie jeśli chodzi o światło ogólne, konturowe i wypełniające. Światło ogólne to takie, które oświetla całą scenę równomiernie, przez co praktycznie niweluje wszystkie cienie – w portrecie rzadko się je stosuje jako światło główne, bo daje bardzo płaskie efekty i twarz wygląda wtedy mało wyraziście. Z mojego doświadczenia, kiedy ktoś zaczyna i ma tylko lampę sufitową albo jasne światło z góry, efekty są właśnie jak z dokumentu do urzędu. Światło konturowe pełni zupełnie inną rolę – nie oświetla motywu od przodu, tylko od tyłu lub boku, żeby podkreślić krawędzie postaci i oddzielić ją od tła. To daje ten efekt „aureoli” czy wycięcia sylwetki, no ale nie sprawia, że twarz jest dobrze widoczna. Światło wypełniające natomiast służy do rozjaśnienia cieni powstałych przez światło kluczowe – nie zastępuje go, tylko je uzupełnia, żeby obraz był bardziej naturalny i nie miał zbyt ostrych kontrastów. Dużo osób myśli, że każde mocne światło z przodu to już światło główne, ale w praktyce tylko światło kluczowe odpowiada za modelowanie twarzy i charakter portretu. Profesjonaliści zawsze zaczynają od ustawienia światła kluczowego i dopiero potem dokładają całą resztę – to jest taki podstawowy standard zarówno w studio, jak i w plenerze. Warto o tym pamiętać, bo pomylenie tych pojęć często prowadzi do zdjęć bez głębi lub z niezamierzonymi efektami, które trudno potem poprawić nawet w postprodukcji.