Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Kiedy patrzymy na plan zdjęciowy, nietrudno zauważyć, że całość opiera się na symetrycznym rozłożeniu kilku źródeł światła z modyfikatorami, które rozpraszają światło zanim trafi ono na fotografowany obiekt. Najczęstszy błąd myślowy w tej sytuacji to utożsamianie liczby lamp lub ich położenia z bezpośrednim, ostrym światłem, podczas gdy kluczowy jest sposób modyfikacji strumienia światła. Światło bezpośrednie, skierowane daje bardzo kontrastowe efekty, ostre cienie i mocne refleksy, tu natomiast mamy do czynienia z elementami służącymi do rozpraszania światła. Światło pośrednie z kolei nie pada bezpośrednio z lampy na przedmiot, lecz przechodzi przez materiał modyfikujący, co redukuje cienie i zmiękcza przejścia tonalne. Pomyłka pojawia się także przy wyborze światła pośredniego skierowanego albo bezpośredniego rozproszonego – te pojęcia bywają mylone, jednak w praktyce, jeśli na schemacie widzimy elementy dyfuzyjne, nie ma tu mowy o czystym świetle bezpośrednim. W branżowych standardach fotograficznych i filmowych rozróżnia się te typy właśnie przez obecność modyfikatorów światła – ich brak oznacza ostre bezpośrednie światło, ich obecność to światło rozproszone lub pośrednie. W praktyce, wybierając takie ustawienie, minimalizujemy ryzyko powstawania niepożądanych cieni, a efekt końcowy jest znacznie bardziej przewidywalny, co jest bardzo doceniane przy zdjęciach reklamowych i katalogowych.