Odpowiedź 72 ppi (pikseli na cal) jest poprawna, ponieważ jest to standardowa rozdzielczość dla obrazów przeznaczonych do wyświetlania na ekranach komputerowych. W kontekście prezentacji multimedialnych, obraz o rozdzielczości 72 ppi zapewnia odpowiednią jakość wizualną przy jednoczesnym minimalizowaniu rozmiaru pliku, co jest kluczowe dla szybkiego ładowania i płynnego działania prezentacji. Przykładem zastosowania mogą być slajdy w programie PowerPoint, gdzie obrazy w rozdzielczości 72 ppi wyglądają wyraźnie na ekranie, ale nie obciążają systemu. Warto zauważyć, że rozdzielczość 72 ppi jest zgodna z zasadami projektowania graficznego dla mediów elektronicznych, które zalecają użycie tej wartości dla optymalizacji wyświetlania. Biorąc pod uwagę różnice między wyświetlaczami, 72 ppi jest wystarczające dla większości zastosowań związanych z prezentacjami multimedialnymi, co czyni tę wartość praktycznym standardem w branży.
Wybór rozdzielczości 50 ppi nie jest odpowiedni dla obrazów przeznaczonych do prezentacji multimedialnych. Tak niska wartość rozdzielczości skutkuje marną jakością obrazu, co może prowadzić do nieczytelności i braku detali na ekranie. Obrazy o tak niskiej wartości ppi są zazwyczaj stosowane w kontekście wyświetlania na bardzo dużych powierzchniach, gdzie szczegóły nie są tak istotne, jak w przypadku prezentacji na mniejszych ekranach. Wybór 150 ppi również jest nieoptymalny dla tego typu zastosowań, gdyż choć zapewnia lepszą jakość obrazu, to jednak prowadzi do znacznego zwiększenia rozmiaru pliku. To z kolei może negatywnie wpływać na wydajność aplikacji multimedialnych, wymagając dłuższego czasu ładowania. Z kolei 300 ppi jest powszechnie stosowane w druku, gdzie wysoka jakość obrazu jest kluczowa. W przypadku prezentacji multimedialnych jednak takie natężenie szczegółów jest zbędne, a pliki w takiej rozdzielczości są niepraktyczne do użytku na ekranach. Warto zwrócić uwagę, że niektóre z tych błędnych wyborów wynikają z mylnego założenia, że wyższa rozdzielczość zawsze oznacza lepszą jakość, co nie jest prawdą w kontekście mediów wyświetlanych na ekranie.