Kompozycja odnosi się do harmonijnego układu elementów w dziele sztuki, gdzie każdy z nich odgrywa kluczową rolę w tworzeniu całości. W praktyce kompozycja jest fundamentalnym elementem zarówno w sztukach wizualnych, jak i w projektowaniu graficznym. Przykładem może być zastosowanie zasady trzech części, która pomaga w stworzeniu zrównoważonego obrazu, kierując uwagę widza w odpowiednich miejscach. Kolejnym istotnym aspektem kompozycji jest rytm, który można osiągnąć poprzez powtarzanie form i kolorów, co nadaje dziełu dynamizm. Dobre praktyki w kompozycji obejmują również umiejętność wykorzystania negatywnej przestrzeni, co pozwala na wyeksponowanie kluczowych elementów. W kontekście sztuk wizualnych, kompozycja jest niezbędna, aby przekazać emocje, narrację oraz więź ze widzem, co czyni ją jednym z najważniejszych aspektów twórczości artystycznej.
Digitalizacja odnosi się do procesu przekształcania analogowych informacji w formę cyfrową, co nie ma związku z układem elementów wizualnych w dziele sztuki. Pojęcie to jest kluczowe w kontekście archiwizacji i udostępniania materiałów w formie elektronicznej, jednak nie dotyczy estetyki i kompozycji. Rozdzielczość to termin techniczny związany z jakością obrazu, najczęściej definiowany jako liczba pikseli na jednostkę długości, co wpływa na ostrość i szczegółowość wyświetlanego obrazu. Mimo iż rozdzielczość jest istotna w obróbce grafiki, nie ma ona wpływu na harmonijny układ elementów w kompozycji. Głębia koloru z kolei dotyczy intensywności i nasycenia barw w dziele artystycznym, co również nie ma zastosowania w kontekście układania elementów w całość. Często, przy wyborze odpowiedzi, popełnia się błąd koncentrowania się na technicznych aspektach obrazu, zamiast na jego formalnej organizacji. Takie podejście prowadzi do nieporozumień, gdyż każdy z tych terminów ma swoje specyficzne znaczenie i zastosowanie w różnych dziedzinach sztuki i technologii, które są niezwiązane z kompozycją.