Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wiele osób przy korekcji obrazu w Photoshopie myli różne filtry i narzędzia, których zadania są zupełnie inne niż wyprostowywanie perspektywy lub naprawianie zniekształceń obiektywowych. Przykładowo, filtr „redukcja szumu” jest nieoceniony, gdy chcemy poprawić jakość zdjęć wykonanych przy wysokim ISO. Wycisza cyfrowe zakłócenia, ale nie ma absolutnie żadnego wpływu na geometrię czy układ linii w obrazie. Natomiast „rozmycie radialne” wykorzystuje się głównie do tworzenia efektów ruchu lub skupienia uwagi na wybranym punkcie, rozmazując obraz wokół osi – to narzędzie artystyczne, a nie korekcyjne. Z kolei „szukanie krawędzi” – filtr specjalistyczny, raczej do celów analizy lub efektów graficznych, bo zamienia zdjęcie w obraz podkreślający kontury, ale nie koryguje żadnego zniekształcenia ani błędów perspektywy. Typowym błędem jest mylenie efektów graficznych z narzędziami korekcyjnymi – to zupełnie inne podejście. Rzeczywista korekcja perspektywy wymaga narzędzi, które pozwalają manipulować geometrią obrazu na poziomie siatek transformacji lub wykorzystują profile sprzętowe, jak robi to właśnie filtr „korekcja obiektywu”. W praktyce jedynie on zapewnia fachowe wyrównanie linii pionowych i poziomych oraz pełną kontrolę nad zniekształceniami typowymi dla optyki obiektywu. Myląc te funkcje, łatwo stracić czas na eksperymenty, które nie dają poprawnych rezultatów, a często wręcz psują kompozycję zdjęcia. Warto więc znać przeznaczenie narzędzi i stosować je zgodnie z dobrymi praktykami branżowymi.