JPEG (Joint Photographic Experts Group) to format plików graficznych, który wykorzystuje kompresję stratną, co oznacza, że przy redukcji rozmiaru pliku część danych obrazowych jest usuwana w sposób, który minimalnie wpływa na postrzeganą jakość obrazu. Kompresja stratna w JPEG polega na analizie koloru i tekstury w obrazie, co pozwala na usunięcie informacji, które są mniej zauważalne dla ludzkiego oka. Jest to szczególnie przydatne w przypadku zdjęć i obrazów o dużych detalach, gdzie niezbędne jest zmniejszenie rozmiaru pliku dla szybszego ładowania i oszczędności przestrzeni dyskowej. JPEG jest szeroko stosowany w fotografii cyfrowej, na stronach internetowych oraz w aplikacjach mobilnych, gdzie szybkość przesyłania danych i efektywność przechowywania mają kluczowe znaczenie. Warto również zauważyć, że JPEG może być zapisany z różnymi poziomami kompresji, co pozwala użytkownikowi na dostosowanie jakości obrazu do swoich potrzeb. Zgodnie z najlepszymi praktykami w branży, należy unikać wielokrotnego zapisywania plików JPEG, ponieważ każda konwersja powoduje dalszą utratę jakości obrazu.
Wybrane odpowiedzi, takie jak GIF, PSD i RAW, nie są formatami z kompresją stratną, co prowadzi do nieporozumień w zakresie ich zastosowań. GIF (Graphics Interchange Format) jest formatem, który wspiera jedynie kompresję bezstratną, co oznacza, że wszystkie dane w oryginalnym obrazku są zachowywane podczas kompresji. GIF jest użyteczny głównie do animacji i prostych grafik z ograniczoną paletą kolorów, co czyni go niezbyt efektywnym dla zdjęć o dużych detalach i bogatej kolorystyce. W przypadku formatu PSD (Photoshop Document), jest to format plików stworzony przez Adobe, który również nie stosuje kompresji stratnej. Umożliwia on zachowanie warstw, efektów i innych informacji edytorskich, co jest kluczowe w profesjonalnej obróbce graficznej, ale nie jest praktycznym rozwiązaniem do codziennego użytku w kontekście publikacji zdjęć. Z kolei RAW to format, który przechowuje dane surowe z matrycy aparatu fotograficznego, oferując maksymalną jakość obrazu i elastyczność w postprodukcji. Jednak pliki RAW są znacznie większe niż JPEG i wymagają specjalistycznego oprogramowania do edycji, co czyni je mniej praktycznymi do codziennego użytku. W kontekście zastosowań internetowych i mobilnych, kompresja stratna oferowana przez JPEG jest bardziej optymalna, umożliwiając efektywne zarządzanie zasobami bez znacznej utraty jakości obrazu.