Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

Wielu osobom zdarza się sądzić, że format TIFF jest uniwersalnym wyborem dla zdjęć, jednak w praktyce jest to plik przeznaczony głównie do profesjonalnego druku lub archiwizacji, gdzie liczy się bezstratność i najwyższa jakość obrazu, a nie transfer czy szybkość wczytywania. TIFF-y potrafią zajmować nawet kilkadziesiąt megabajtów i żaden webmaster nie zdecyduje się ich używać w galeriach internetowych – to by po prostu zabiło wydajność strony. Kolejną kwestią jest rozdzielczość – 300 ppi oraz przestrzeń barwna CMYK odnoszą się praktycznie wyłącznie do druku. CMYK to paleta barw wykorzystywana przez drukarki, nie przez ekrany – komputery i telefony wyświetlają kolory w RGB, więc obraz w CMYK może wyglądać dziwnie, blado lub z przekłamaniami na monitorze. Odpowiedzi bazujące na wysokiej rozdzielczości 300 ppi są bardzo częstym błędem – początkujący graficy myślą, że im większa rozdzielczość, tym lepiej, ale w środowisku internetowym to powoduje tylko nadmierne „ważenie” plików i wolne ładowanie strony. Tak naprawdę DPI czy PPI nie ma żadnego znaczenia dla wyświetlania obrazu w przeglądarce – liczy się liczba pikseli w pionie i poziomie, a nie rozdzielczość druku. Najczęstsze nieporozumienie wynika ze zbyt dosłownego przenoszenia zasad z druku do internetu. Z mojego doświadczenia wynika, że próby publikowania zdjęć w CMYK i wysokim DPI zawsze kończą się frustracją użytkowników z powodu długiego ładowania i nieprawidłowych kolorów. Dobry webmaster zawsze zoptymalizuje pliki pod kątem RGB i odpowiedniego rozmiaru w pikselach, bo to gwarantuje szybkość i zgodność z praktykami branży.