Kwalifikacja: AUD.02 - Rejestracja, obróbka i publikacja obrazu

W studiu fotograficznym często spotykam się z przekonaniem, że każda technika modyfikacji światła jest równie dobra do portretu grupowego, ale to niestety nie do końca tak działa. Blenda srebrna owszem, odbija światło bardzo wydajnie, tylko że uzyskany efekt jest dość kontrastowy. Światło odbite od srebrnej powierzchni jest chłodniejsze i bardziej skupione, przez co na twarzach mogą pojawić się mocniejsze cienie czy wręcz nieprzyjemne „plamy” świetlne. To raczej narzędzie do punktowego doświetlenia, a nie do równomiernego rozproszenia światła na kilka osób. Z kolei tubus stożkowy w ogóle nie służy do rozpraszania światła – on mocno je skupia, dając bardzo wyraźny snop, co przy grupowym portrecie zupełnie się nie sprawdza. Takie rozwiązanie stosuje się przy efektach specjalnych, np. doświetleniu jednego detalu, a nie do równomiernego oświetlenia pięciu osób. Lampa z wrotami daje większą kontrolę nad kierunkiem światła, ale nie rozprasza go, tylko pozwala na jego precyzyjne ograniczenie. To świetne narzędzie do budowania nastroju lub podkreślania kształtu, ale nie do miękkiego, rozproszonego światła na całą rodzinę. Wiele osób mylnie zakłada, że jakiekolwiek modyfikatory wystarczą, ale w praktyce – tylko parasolka transparentna zapewnia tak szerokie i naturalne rozproszenie światła, którego potrzebujemy przy grupowych portretach. Moim zdaniem, wybranie innego rozwiązania to klasyczny przykład pomylenia narzędzia do konkretnego zadania – i stąd biorą się potem zdjęcia z ostrymi cieniami, nierównomiernym oświetleniem czy dziwnymi efektami na twarzach uczestników sesji.