Rozmycie jest techniką używaną do uzyskania efektu małej głębi ostrości na zdjęciu, co pozwala na izolowanie pierwszego planu od tła. Efekt ten można osiągnąć poprzez zastosowanie dużej przysłony (małej liczby f), co powoduje, że pole ostrości jest ograniczone do najbliższych obiektów, a wszystko poza tym obszarem staje się rozmyte. Technika ta jest szczególnie cenna w fotografii portretowej, gdzie fotograf może skupić uwagę widza na modelu, eliminując niepotrzebne detale z tła. Rozmycie tła nie tylko podkreśla główny obiekt, ale również może dodać artystycznego charakteru zdjęciu, tworząc przyjemny efekt bokeh. Warto zwrócić uwagę na różne rodzaje obiektywów, które oferują różne możliwości w zakresie rozmycia, na przykład obiektywy o dużej przysłonie, takie jak f/1.4 lub f/1.8, są często preferowane do tego celu. Dobrym przykładem może być zdjęcie portretowe, gdzie tło jest miękko rozmyte, co sprawia, że postać staje się centralnym punktem kompozycji, co jest praktyką szeroko stosowaną w branży fotograficznej.
Wybór wypaczenia jako metody uzyskania efektu małej głębi ostrości jest nieadekwatny, ponieważ wypaczenie odnosi się do zniekształceń optycznych, które mogą wystąpić w przypadku nieodpowiednich obiektywów lub technik. Zniekształcenia te mogą wpłynąć na ogólną jakość i klarowność obrazu, jednak nie mają one pozytywnego wpływu na głębię ostrości, która ma na celu estetyczne oddzielenie obiektów w kadrze. Wyostrzenie natomiast jest techniką stosowaną do zwiększenia ostrości obrazu, co może sprawić, że tło stanie się bardziej szczegółowe, a tym samym przeciwdziałać efektowi małej głębi ostrości. Odszumienie jest procesem, który ma na celu eliminację szumów cyfrowych, co może poprawić jakość zdjęcia, ale nie wpływa na głębię ostrości. Używanie tych metod w kontekście uzyskiwania małej głębi ostrości często prowadzi do nieporozumień wśród początkujących fotografów, którzy mylnie przypisują tym technikom właściwości, które w rzeczywistości nie są z nimi związane. Kluczowym błędem jest myślenie, że można uzyskać pożądany efekt poprzez techniki, które w rzeczywistości mają inne zastosowanie dla obrazu.