Odpowiedź 70 lat jest prawidłowa, ponieważ zgodnie z międzynarodowymi standardami praw autorskich, w tym zgodnie z Konwencją Berneńską, czas ochrony praw autorskich trwa przez życie autora oraz przez 70 lat po jego śmierci. Oznacza to, że po upływie tego okresu, dzieła stają się częścią domeny publicznej, co umożliwia ich swobodne wykorzystywanie bez konieczności uzyskiwania zgody spadkobierców. Przykładem może być literatura klasyczna, jak na przykład dzieła Williama Szekspira czy Fryderyka Chopina, które po upływie 70 lat od śmierci swoich twórców mogą być w pełni wykorzystywane, adaptowane i publikowane bez obaw o naruszenie praw autorskich. W praktyce, artyści, twórcy i badacze mogą czerpać z tych zasobów, aby tworzyć nowe dzieła, co przyczynia się do rozwoju kultury i sztuki. Dzięki przestrzeganiu tych zasad, rozwija się także innowacyjność i współpraca w obszarze twórczości.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak 25 lat, 125 lat czy 100 lat, opiera się na nieporozumieniu dotyczącym czasu ochrony praw autorskich. Odpowiedź 25 lat jest istotnym błędem, gdyż w większości krajów, w tym w Polsce, czas ten jest znacznie dłuższy. Krótszy okres ochrony nie zapewnia odpowiedniego zabezpieczenia dla twórców i ich dzieł, co mogłoby prowadzić do ich nieautoryzowanego wykorzystywania w krótkim czasie po ich powstaniu. Odpowiedź 125 lat jest jeszcze bardziej mylna, ponieważ przekracza standardowy okres ochrony. W rzeczywistości, po tym czasie, dzieła powinny być już w domenie publicznej, a ich wykorzystanie powinno być możliwe bez ograniczeń. Odpowiedź 100 lat wskazuje na nieporozumienie dotyczące czasu, w którym prace stają się wolne od ochrony prawnej. Zmiany w prawodawstwie oraz międzynarodowe umowy, takie jak traktaty WIPO, jasno określają, że 70-letni okres po śmierci autora to minimalny standard, który ma na celu ochronę interesów autorów oraz ich spadkobierców. Warto zrozumieć, że niewłaściwe podejście do zagadnienia praw autorskich może prowadzić do nieświadomego naruszania praw twórców, co w dłuższej perspektywie wpływa na rozwój kultury i innowacji. Edukacja w zakresie praw autorskich oraz zrozumienie, kiedy dzieło wchodzi w domenę publiczną, są kluczowe dla twórców i użytkowników zdobywających wiedzę na temat wykorzystania zasobów kulturalnych.