Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych

W branży graficznej łatwo pomylić formaty plików, bo każdy z nich ma swoją specyfikę i ograniczenia. GIF to format bitmapowy, który w żaden sposób nie obsługuje edycji obiektów wektorowych, więc nie nadaje się do projektów, gdzie chcielibyśmy skalować grafikę bez utraty jakości – od tego są formaty typu SVG czy AI (Adobe Illustrator). Kolejna sprawa to maski warstw i edytowalne ścieżki – GIF niestety nie przechowuje tak zaawansowanych informacji o obrazie jak formaty natywne programów graficznych, na przykład PSD (Photoshop Document) czy nawet TIFF. Próba zapisania w GIF-ie warstw dopasowania czy warstw przycinających również kończy się niepowodzeniem, bo ten format po prostu ich nie obsługuje – wszystko zostaje spłaszczone do jednej płaskiej bitmapy. W praktyce GIF jest wybierany wtedy, gdy najważniejsze są niewielkie rozmiary plików, szybkie ładowanie i wszechstronna kompatybilność, a nie zaawansowana edycja czy wysoka jakość obrazu. Typowym błędem jest założenie, że skoro GIF obsługuje animacje, to musi być równie elastyczny co formaty używane w profesjonalnej edycji grafiki – niestety, tak nie jest. GIF to proste rozwiązanie do prostych zastosowań, a nie narzędzie do pracy z warstwami czy wektorami. Z mojego doświadczenia wynika, że dobranie odpowiedniego formatu do zadania to klucz do sukcesu w pracy grafika – GIF warto stosować tam, gdzie jego ograniczenia nie przeszkadzają, szczególnie jeśli mówimy o animacjach w sieci, a nie o skomplikowanych projektach graficznych wymagających pełnej edytowalności i jakości.