Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych

Na pierwszy rzut oka, słowa takie jak dyfuzja, rasteryzacja czy fragmentacja mogą brzmieć dość technicznie i kojarzyć się z obróbką grafiki, ale żadne z nich nie opisuje mechanizmu czasowego pojawiania się czy zanikania elementów na banerze reklamowym. Dyfuzja to termin chemiczny i fizyczny, raczej dotyczy rozprzestrzeniania się cząsteczek płynu lub gazu, w grafice raczej nie stosuje się tego terminu, chyba że w bardzo specjalistycznych efektach symulujących rozmycie, ale to zupełnie inna bajka. Rasteryzacja natomiast polega na konwersji obrazu wektorowego na bitmapę, czyli siatkę pikseli – jest to proces istotny przy przygotowywaniu grafiki do druku lub wyświetlania na ekranie, ale nie ma nic wspólnego z czasowym pojawianiem się lub zanikaniem obiektów. Fragmentacja natomiast odnosi się zazwyczaj do rozdzielania czegoś na części, np. fragmentacji plików na dysku, czasami mówi się też o fragmentacji grafiki w kontekście tworzenia puzzli lub rozbijania ilustracji na mniejsze elementy, jednak nie dotyczy ona animowania obecności elementów. Moim zdaniem, łatwo pomylić się tu, bo te terminy brzmią fachowo i mogą się kojarzyć z różnymi aspektami projektowania, ale w kontekście banerów reklamowych to właśnie animacja pozwala uzyskać płynne przejścia i efekty fade. To właśnie ona – zgodnie z najlepszymi praktykami webdesignu i z tym, jak uczą w branżowych kursach – jest podstawowym narzędziem do zarządzania widocznością i dynamiką elementów na ekranie. Warto więc dobrze rozróżniać te pojęcia i pamiętać, że animacja to nie tylko ruch, ale też stopniowe pojawianie się czy znikanie elementów interfejsu.