Obiektyw rybie oko jest zaprojektowany w taki sposób, aby tworzyć obrazy z efektem perspektywy sferycznej, co oznacza, że może uchwycić znacznie szerszy kąt widzenia, nawet do 180 stopni lub więcej. Dzięki konstrukcji optycznej składającej się z soczewek mających dużą krzywiznę, obiektywy te deformują obraz, co skutkuje charakterystycznym ‘rybim okiem’ efektem. W praktyce, obiektywy rybie oko są często wykorzystywane w fotografii krajobrazowej, architektonicznej oraz w celach artystycznych, gdzie pożądane jest uzyskanie dramatycznych i nietypowych perspektyw. Ponadto, w filmowaniu oraz w fotografii 360 stopni, obiektywy te pozwalają na uchwycenie całej sceny w sposób, który nie jest możliwy do osiągnięcia przy użyciu standardowych obiektywów. Użycie takiego obiektywu wymaga jednak zrozumienia jego właściwości, aby móc efektywnie manipulować perspektywą i kompozycją kadru, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w fotografii i filmowaniu.
Chociaż makro, teleobiektyw oraz reprodukcyjny obiektyw mają swoje unikalne zastosowania w fotografii, żadna z tych opcji nie tworzy obrazów z wykorzystaniem perspektywy sferycznej. Obiektyw makro służy do fotografowania z bliska, umożliwiając uchwycenie detali, które są niewidoczne z normalnej odległości. Oferuje on dużą głębię ostrości, ale nie zmienia naturalnej perspektywy obrazu. Teleobiektyw, z kolei, charakteryzuje się długą ogniskową, co pozwala na przybliżenie odległych obiektów, lecz także nie wprowadza efektu sferycznego, a wręcz odwrotnie, kompresuje perspektywę, co może prowadzić do mniej dramatycznych ujęć. Reprodukcyjny obiektyw natomiast jest używany do uchwytywania dokładnych odwzorowań obiektów, na przykład w fotografiach produktowych, gdzie kluczowa jest wierność kolorów i detali, a nie zmiana percepcji przestrzennej. Typowe błędy myślowe związane z tymi odpowiedziami często wynikają z niepełnego zrozumienia, jak różne rodzaje obiektywów działają na percepcję obrazu i jakie efekty mogą generować. Warto pamiętać, że wybór obiektywu powinien być uzależniony od zamierzonego efektu artystycznego lub dokumentacyjnego, a nie jedynie od ich ogólnych właściwości optycznych.