Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych

Sprawa z parametrami pliku wideo wygląda trochę bardziej złożenie, niż się często wydaje. Liczba klatek na sekundę (FPS) to przede wszystkim płynność ruchu, a nie ostrość czy ilość widocznych detali. Film kręcony w 60 klatkach wygląda bardziej płynnie niż w 24, ale jeśli rozdzielczość jest niska, to obraz dalej będzie rozmazany i mało szczegółowy – po prostu będzie to 'płynny brak jakości'. Tryb koloru, czyli na przykład czy materiał jest w RGB, YUV czy z ograniczoną liczbą barw, wpływa naturalnie na oddanie kolorów, głębię czy kontrast, ale nie na ostrość czy wyrazistość detali – można mieć idealne kolory, ale jeśli rozdzielczość wynosi 480p, to i tak nie dostrzeżesz drobnych elementów na obrazie. Sprawa rozmiaru klatek kluczowych (key frames) dotyczy głównie kompresji i wydajności odtwarzania materiału – ten parametr wpływa na to, jak łatwo da się przewijać film czy wracać do konkretnych momentów, ale nie na ilość szczegółów w pojedynczej klatce. Z mojego doświadczenia wynika, że wiele osób myli płynność czy intensywność kolorów z jakością szczegółów, co prowadzi do błędnych wniosków podczas wyboru parametrów eksportu wideo. Typowy błąd to skupianie się na FPS-ach lub ustawieniach kolorów, zapominając, że jeśli pikseli jest mało, to choćby nie wiem jak dopracować resztę parametrów, obraz zawsze będzie 'miękki'. Najlepsze praktyki w branży zalecają, żeby w pierwszej kolejności określić, na jakiej rozdzielczości naprawdę nam zależy – to dopiero ten parametr daje fundament dla całej reszty ustawień. Dopiero mając wysoką rozdzielczość, można w pełni wykorzystać potencjał wysokiego FPS czy szerokiego zakresu kolorów. Także myśląc o jakości szczegółów, zawsze trzeba spojrzeć najpierw na rozdzielczość, a potem na pozostałe ustawienia.