Kwalifikacja: AUD.05 - Realizacja projektów graficznych i multimedialnych

Wiele osób zakłada, że takie parametry jak liczba klatek na sekundę, tryb koloru czy nawet rozmiar klatek kluczowych odpowiadają za poziom szczegółowości obrazu wideo, ale technicznie rzecz biorąc nie mają one bezpośredniego wpływu na liczbę detali, jakie można zobaczyć na ekranie. Liczba klatek na sekundę (FPS) definiuje płynność ruchu – im wyższa, tym animacje wyglądają na bardziej naturalne, szczególnie w dynamicznych scenach sportowych czy grach komputerowych. Jednak nawet przy bardzo wysokim FPS, jeśli rozdzielczość będzie niska, obraz wciąż pozostanie rozmazany i mało szczegółowy. Tryb koloru natomiast odpowiada za sposób kodowania i odwzorowania barw. Bardziej zaawansowane tryby mogą umożliwiać głębsze przejścia tonalne i lepszą paletę kolorów (np. 10-bitowy kolor da lepszy efekt niż 8-bitowy), ale nie zwiększą liczby widocznych detali w sensie ostrych krawędzi czy precyzji obrazu. Z kolei rozmiar klatek kluczowych, istotny w kontekście kompresji i efektywności przesyłania wideo, dotyczy głównie organizacji danych w strumieniu wideo, a nie samej jakości obrazu wyświetlanego na ekranie. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć, bo bardzo często skupiamy się na płynności lub kolorystyce, zapominając, że to właśnie liczba pikseli (czyli rozdzielczość) decyduje o tym, ile drobnych szczegółów dostrzegamy. Z mojego doświadczenia wynika, że w branży wideo zawsze największą wagę przykłada się właśnie do rozdzielczości, jeśli chodzi o zachowanie ostrości i szczegółowości materiałów audiowizualnych. Warto więc rozróżniać te parametry i zrozumieć, że każdy z nich wpływa na inne aspekty odbioru materiału wideo – ale tylko rozdzielczość bezpośrednio przekłada się na ilość szczegółów widocznych dla oka.