Zdjęcie w formacie RAW jest uważane za oryginał cyfrowy, ponieważ jest to nieskompresowany, surowy plik z matrycy aparatu, który zawiera wszystkie dane zarejestrowane podczas fotografowania. W przeciwieństwie do skompresowanych formatów, takich jak JPEG, RAW nie traci informacji o kolorach, jasności ani szczegółach obrazu. Oznacza to, że fotografowie mają pełną kontrolę nad edycją zdjęcia w postprodukcji. Przykładowo, możliwość dostosowania ekspozycji, balansu bieli czy kontrastu bez degradacji jakości obrazu czyni format RAW idealnym wyborem dla profesjonalistów. W branży fotograficznej standardem jest korzystanie z RAW w sytuacjach, gdzie jakość i precyzja są kluczowe, jak w fotografii reklamowej czy krajobrazowej. Wiedza o tym, jak i kiedy używać formatu RAW, jest istotna dla każdego, kto pragnie podnieść jakość swoich zdjęć do poziomu profesjonalnego.
Negatywy fotograficzne, odbitki fotograficzne i przeźrocza to różne formy przetwarzania obrazu, które nie są oryginałami w rozumieniu cyfrowym. Negatywy to materiał światłoczuły, który po naświetleniu wymaga dalszej obróbki, aby uzyskać widoczny obraz. Odbitki to kopie z negatywów lub innych źródeł, które, choć mogą być świetnej jakości, nie są oryginalnym plikiem źródłowym. Przeźrocza, z kolei, to przezroczyste klisze stosowane głównie w prezentacjach, które również bazują na negatywach, a ich przetworzenie prowadzi do uzyskania jedynie reprodukcji. Różnice te często powodują zamieszanie, ponieważ użytkownicy mogą myśleć, że każda z tych form jest oryginalną wersją zdjęcia. Kluczowym błędem myślowym jest mylenie pojęcia 'oryginał' z 'reprodukcją'. Dla profesjonalnych fotografów i grafików zrozumienie różnicy między formatami jest fundamentem właściwego wyboru narzędzi do pracy. W kontekście digitalizacji i archiwizacji, oryginalne formaty, takie jak RAW, są niezbędne do zapewnienia najwyższej jakości i elastyczności w obróbce, co jest kluczowe w dzisiejszym świecie, gdzie jakość obrazu odgrywa fundamentalną rolę w komunikacji wizualnej.