Model barw RGB (Red, Green, Blue) jest addytywnym modelem barw, który powstaje na skutek sumowania różnych długości fal świetlnych emitowanych przez źródła światła. W tym modelu podstawowe kolory to czerwony, zielony i niebieski. Gdy te kolory są łączone w różnych proporcjach, tworzą szeroki zakres barw. Na przykład, połączenie wszystkich trzech kolorów w równych ilościach generuje kolor biały, natomiast brak światła prowadzi do koloru czarnego. Model RGB jest powszechnie stosowany w technologiach cyfrowych, takich jak wyświetlacze komputerowe, telewizory oraz kamery, ponieważ bazuje na naturze działania ludzkiego oka, które postrzega światło w trzech podstawowych zakresach. W kontekście standardów branżowych, RGB jest wykorzystywane w systemach graficznych, takich jak Adobe Photoshop, oraz w web designie, gdzie definiowanie kolorów za pomocą wartości RGB jest powszechną praktyką.
Niepoprawne odpowiedzi wynikają z pomyłek w zrozumieniu podstawowych zasad działania modeli barw. Model subtraktywny, o którym mowa, odnosi się do procesów, w których barwy powstają wskutek odejmowania światła, co jest odwrotnością addytywnego modelu RGB. Na przykład, w modelu CMYK (Cyan, Magenta, Yellow, Key/Black) stosowanym w druku, kolory są tworzone poprzez odejmowanie składowych kolorów od białego światła, co prowadzi do uzyskania kolorów takich jak niebieski poprzez odejmowanie zieleni i czerwieni. Pojęcie sumowania wiązek światła w kontekście addytywnym jest kluczowe dla zrozumienia, jak kolory są tworzone w modelu RGB. Błędem jest zakładać, że sumowanie wiązek może być związane z modelem subtraktywnym, co prowadzi do nieprawidłowych wniosków. Warto również zauważyć, że w kontekście generowania kolorów w systemach cyfrowych, dodawanie kolorów jest bardziej zgodne z naturą wyświetlania kolorów na ekranach, niż odejmowanie, które nie znajduje zastosowania w technologiach wyświetlania. Zrozumienie tych różnic jest fundamentem dla każdego, kto chce pracować w dziedzinie grafiki komputerowej lub multimediów.